RomanceFeveeeer
And in the time I had no one, I cried Renzo's name.
I might be crazy for this, but how could I have my own character as my comfort zone?
RomanceFeveeeer
RomanceFeveeeer
2025 is Coming. Hello, my boys. This year is my last year as a youth. Thank you for being part of it. Thank you for being the comfort of my painful youth. Thank you for being the light of alll the darkness.
Thank you for making me realize that I could be authentically me. Salamat dahil nariyan kayo para iparamdam na hindi ako nagiisa. This is the last hour of 2024...
Ethan my darling, I would make our journey worth it. I would never settle for less again. I would never make anyone make me feel worthless again. I would never give someone the power to destroy my mental health.
Teoshaun baby, I would always remember how to just laugh and smile about the things that makes me feel anxious. Promise, magiging matatag na ako at maghahanap ng solusyon sa mga problema ko imbis na maging anxious.
RomanceFeveeeer
And ofc...(Aba biased yata)
Renzo my love, thank you for being my comfort during the hardest situation and moments of my year. Iyong panahon na hirap na hirap na ako gayong sabay-sabay na at hindi ko na alam ang uunahin. Iyong mga panahon na hindi ko na makilala ang sarili ko. Iyong mga panahon na sobrang disappointed na ako sa sarili ko. Iyong mga panahon na pakiramdam ko, sobrang inferior at dependent ko sa mga tao. Iyong mga panahon na pakiramdam ko, kahit mag try pa ako ay mauuwi na lang sa wala.
Renzooo, thank you for saving me ny Lieutenant Figuera.
Alam mo, natutunan ko na mas makilala at ma appreciate pa ang sarili ko. Mas natutunan ko na hindi ang nakaraan ko ang depinisyon ko sa sarili ko. Natutunan kong pahalagahan ang mga aral sa buhay.
Renzo, I promise you my love, na mamahalin ko din...miski ang mahinang side ko. Na imbis na alisin iyon sa sarili ko, ay iingatan at mamahalin ko pa. Oo, hindi ko na masyadong bubuhatin ang lahat all at once. Oo, mas pahahalagahan ko ang individuality ko. Oo, mas pauunlarin ko ang potentials na mayroon ako. Oo, hindi ko pipilitin ang sarili ko na maging available. Oo, kung mas komportable akong maging magisa ay pipiliin kong maging mapag-isa.
Oo, hindi ko na titignan bilang pagkakamali ang mga parte kong hindi ko nakikita sa iba. I would have my self respect in a way that the opinions of others about the things that makes me happy won't affect it anymore.
I would be me, bad sexy hot intelligent creative unbothered chill independent and authentic! Happy new year, Jack Frost. We finally found our "center".
:)
RomanceFeveeeer
Oh siya, uwi na.
Uwi na 'yung pati pagbagsak ng mga dahon, ikinatutuwa. Uwi na 'yung mahilig maggawa ng spoken poetries, poems, and prose para mag-vent. Uwi na 'yung mahilig mag-paint. Uwi na 'yung idinadaan sa dasal ang lahat. Uwi na 'yung natututo sa sariling pagkakamali imbis na mag-self-sabotage. Uwi na 'yung mas naglalaan ng oras sa sariling habits kaysa sa ibang tao. Uwi na 'yung kayang maging masaya nang mag-isa. Uwi na 'yung hindi nag-o- overanalyze ng kung ano-ano. Uwi na 'yung mahilig kumanta with guitar tapos kanta ni ate Belle Mariano/ate Patch Quiwa. Huwag nang hayaan na diktahan ng iba o ng mga taong nakapaligid sa'yo kung sino ka, kahit 'di ka man nila ma- appreciate. Uwi na, dali...Napaka hirap mawalay sa sarili.
RomanceFeveeeer
Graduate na'ko
Graduate na'ko. Hindi na ako naiilang dumaan sa hallway kung saan madadaanan ang classroom niyo. Hindi na ako kabado araw-araw sa school na makita ka. Hindi na ako kabado na nakasalubong ka. Hindi na ako takot na baka isa ka sa tao sa paligid. Hindi na ako naiilang magbasa tungkol sa mga main character na tumutugtog ng intrumentong katulad ng sa'yo. Hindi na kita kinukumpara sa mga taong nakakasalamuha ko. Hindi na kita hinahanap-hanap. Hindi ko na bitbit ang nakaraan natin. Hindi ko na iniisip kung kamusta ka na ba o kung anong ginagawa mo. Hindi ko na iniisip kung bakit mo 'yun ginawa.
Graduate na'ko, tapos ko nang pag-aralan pa'no gumaling sa sakit na naranasan ko, at natuto ako.
RomanceFeveeeer
Masaya makipag away sa characters sa sinusulat hehehehehehehe paghiwalayin ki kaya 'to
RomanceFeveeeer
Nakakatuwa lang na ang mga sinulat ko noon dito na iniyakan ko, pinagtatawanan ko na ngayon. Nakakatuwa na iba na ang paraan ng pagiisip ko noon ngayon.
"Hindi ko kayang wala siya."
Edi ikwento mo sa mga Youth programs and organization na nasalihan mo pagkatapos mong sabihin 'yan, siraulong bilat.
RomanceFeveeeer
Masaya mag reply sa sariling post, it shows me the different processes of mine, the progress...rather...
sheoncell
hoy! nicole! pekpek ka ba?
RomanceFeveeeer
Magiging maayos din ang lahat.
RomanceFeveeeer
Sa totoo lang, masakit magtapos ng taon na hindi na kasama ang mga taong kasama mong sinimulan ito. Sa totoo lang, hindi ko naisip noon na hahantong sa ganito na hindi na kita kapiling pa.
Masakit---pero hindi na mahirap. Kapag nagpanggap akonv hindi masakit, lalo akong mahihirapan.
Napagtanto ko na hindi ko kailangang makalimutan ang mga naganap---kailangan ko lang matuto at hindi na maging apektado.
Ganoon naman talaga, bilang isang puno...may mga sangang napuputol.
Ganoon talaga, at tanggap ko na.
Tapos na ang lahat. Nandito pa din ako. Pero hindi ibig sabihin noon na hindi ko na mararamdamang wala na kayo--wala ka na. Dahil normal na tao lang akong nagbigay ng halaga sa inyo bilang parte ko.
Siguro nga, hanggang doon na lang iyon.
Kaya ang lagi kong hinihiling sa Panginoon, kahit papaano...ilayo na niya ang loob ko sa inyo. Alam kong malayo na din ang loob mo sa akin. Sana,hindi na ako maging apektado.