دیگر نه اشتیاقی دارم که بروز دهم، نه توانی دارم که خود را مشتاق نشان دهم. گلویم از بغض‌های برّنده‌ای که ناشی از نبودن توست، زخم است و نمی‌توانم حرفی بزنم اما تو از چشمانم که رنگ اندوه دارند، از لرزش...