Cześć. Stwierdziłam, że będę tutaj publikowała swoje przemyślenia. Możliwe, że nikt nawet na to nie zerknie, bo może nie będzie chciało mu się czytać aż tyle, ale mam nadzieję, że aż tak nie zanudzam. Myślę o wartości człowieka. Wydaje się być niewielka, a tak naprawdę ma niesamowite znaczenie. Każdy sam wytwarza sobie własną wartość - robi to także społeczeństwo, w końcu to w nim żyjemy. Rzeczą naturalną jest to, że poznając kogoś wytwarzamy własne zdanie na temat tej osoby. Nie uważam jednak, że zachowaniem właściwym jest ubliżanie z mało konkretnego powodu:
• Ludzie ubodzy. - często słychać drwiny na ich temat. A to z powodu plamy na ubraniu, a to z powodu dziury w ubraniu - lub po prostu przez nieciekawą sytuację finansową.
• Osoby z depresją (lub inną chorobą psychiczną) - nie raz można usłyszeć od niektórych słowo "czubek", "świr". Ludzie chorzy na zaburzenia są zbyt często wkładani do jednego (błędnego) wora.
• Ludność z inną orientacją. - tutaj można by rozwijać ten temat i ciągnąć go godzinami. Niejednokrotnie jednak mamy okazję słyszeć o "pedałach" bądź "lesbach". Wyzwiska w stronę tych osób nie są wcale zjawiskiem rzadkim.
Tutaj były 3 przykłady, które rzucają niezbyt przyjazne światło na ubliżających. Co najważniejsze: każdy ma taką samą wartość, po prostu ludzie różnią się od siebie i załatwiają sprawy inaczej. Nie jesteś wcale zerem, jeśli np. jesteś biedny. Dlaczego miałbyś nim być? Co bieda może świadczyć o Twojej wartości? Nic. Warto próbować osiągać sukcesy i ignorować niewielkie zaczepki w miarę możliwości. Bo najważniejszą rzeczą jest przetrwać najgorsze, wziąć się w garść. Wartość ma się w duszy. Wszyscy jesteśmy wartościowi - szanujmy się!
