Vakit gitmeyi gerektirirken ayaklarinda ki bağlarla değil,omzundaki yüklerle kalirsin kimi zaman ve mutluluk denilen olgunun ne olduğunu hatirlamaya çalışırken daha cok acir canin sebebini bilmeden.

Sükut etmek gelir icinden artik,kendinden öteye başka kisiye gitmek istesen de yanlizliğinin dibine oturur kalırsın. Sonrasi olsun olmasın derken,ne papatya kalır bahcende ne de dikenli güller.

Ölümün kapısını calmasini artık feryat edersin,Bir Adamı kaybettin diye gitmiştir. anneni,babani,dostunu ve bir kadini üzdüğün icin farkirsindir.

Varlik icinde ve umut gelse de oda işe yaramaz. Bekledigin günler gelmemiştir, sen gitmemiş ya da yanindaki hayali yollamamişsindir. Ve sonrasi başlasin diye ettiğin duaların sonu gelmez.

Ne gelen vardır ne kalan ve insan gitmek istediğinde kalir. En cok ayaklari gitse de taşıdığı yükler izin vermez bu yüzdendir;

                    "YANLIZLIKTIR"
BU SACMALIGIN ADI...