Sitera

Gri kirlenmiş bir beyaz mıydı?
          Yoksa iyileşmeye çalışan bir siyah mıydı...?
          
          

Ben artık etrafımda beni yoran insan istemiyorum...

Çok anlayış çok saygınlık getirmiyor.
          Çok sevmek çok sevgi getirmiyor. Çok alttan almak çok sorun çözmüyor. Çok değer göstermek çok değer getirmiyor. Çok saygılı olmak çok ciddiye alınmanı sağlamıyor. Çok sadakat çok bağlılık getirmiyor. Çok özlemek çok yakınlık getirmiyor. Çok. Çok. Çok. Bunun bir sonu yok. Daha fazlasını yapmanın bir artısı yok. Nasıl ki yemeğin tuzu kaçırırsın tadı kaçar, hayat ve insanlar da tam da böyleler. Dengeli kal. Çünki denge mutluluğun anahtardır.

umutlarinla
          tek
          basina
          kalinca
          herkesi
          yavas
          yavas
          taniyorsun
          pastadaki
          mum
          sayısı
          Çoğalınca
          sozler
          hep
          aynı
          yüzler
          degisiyor
          yarini
          dusun
          ben
          yoldan
          ciktim
          insan
          Neden
          hep
          Ayni
          seyi
          deniyor

Yaprak Dalından Koptu, Sonbahar Sadece Bahaneymiş.

Geceleri yaktı yıktı da, seviyormuş gibi yaptı da,
          Yalanına mı üzüleyim? Yoksa kendi derdime mi?
          Yaşadığım onca şey neden? Sebebi varsa, desin bilen.
          Ben O’na mı üzüleyim? Yoksa kendi halime mi?

“Söylenen değil, susarken bile sevdiğini hissettiren sevilir.”

Yara bere içindeyim
          Bir uçurum dibindeyim
          Elim uzar ölüm çeker
          Yaram kanar, kanar,

Kara geceler üzerime titreyen
          Bi'çok sözüm var beni bekleyen
          Ne çok hırsın var tükenip bitmeyen
          Sabrımdan, aldırmam
          Düşenle işiniz yok, akıllara kârında
          Güvenli dağlar hep tutundu dallara
          Yüzüme gülenler bilenir ardımdan

"İnsan bazen sadece yorulur Olric. Ne kırgındır, ne kızgın. Sadece bitkindir."