Sodyum_Klorur
Dönüp dolaşıp aynı noktaya geliyorum. Ataerkil bir dünyada yaşamaktan nefret ediyorum. Hayatım boyunca en çok nefret edeceğim şeylerden biri. Çok daha farklı koşullara doğsaydım nasıl biri olabileceğimi düşünmekten yoruldum artık. Bi yerde, savaş vermekten yoruldum ve ben savaş vermekten yorulduğum o noktadan nefret ediyorum. Dönüp dolaşıp onların düşüncelerine sustuğum veya sırf sussunlar diye onayladığım her bir andan nefret ediyorum ölesiye. Anlamıyorlar diye kısa kesip onlar haklıymış gibi görünse dahi sustuğum her bir andan. Ve yine aynısı yaşansa aynısını yapacak olmam paradoksundan nefret ediyorum. Tüm bunları söyleyince fazla tepki veren, fazla alınan ve küçük feminist kalıplarından çıkamayan modernliğin kölesi bir kız olarak yargılanmamdan da. Beni yargılayanların düşünce düzeylerine güvendiğim insanlar olmasından da. Erkek düşmanı olarak görülmekten de bir o kadar nefret ediyorum.