Każdy wodór ma swój tlen, wychodzi na to że ja jestem samotnym tlenem. 

Jak wejdę do Twojego życia to stanę się jego nieodłączną częścią, ale zawsze możesz się mnie wyprzeć. Jeśli jest mnie za dużo stanę się twoją trucizną. 

Więc jestem neutralna. Pamiętasz że jestem ci potrzebna, ale zapominasz że mną oddychasz. Pamietaj: przypomnisz sobie o mnie dopiero wtedy jak mnie zabraknie, ale wtedy będzie za późno. 

I nie, mimo że z wodorem stworzę całość, czuje że go nie potrzebuję. Dam radę sama, ale jeśli chcesz zostać moim wodorem to zapraszam Cię do mojego świata. 

𝓝𝓲𝓮 𝓫𝓮𝓭𝔃𝓲𝓮 𝓽𝓾𝓽𝓪𝓳 𝔀𝓪𝔃𝓷𝔂𝓬𝓱 𝓭𝓵𝓪 𝓶𝓷𝓲𝓮 𝓸𝓼𝓸𝓫, 𝓫𝓸 𝓽𝓪𝓴𝓲𝓬𝓱 𝓳𝓾𝔃 𝓷𝓲𝓮 𝓶𝓪, 𝓹𝓻𝔃𝔂𝓴𝓻𝓸 𝓶𝓲. 𝓙𝓮𝓼𝓽 𝓽𝔂𝓵𝓴𝓸 𝓳𝓮𝓭𝓷𝓪, 𝓪𝓵𝓮 𝓸𝓷𝓪 𝓫𝓪𝓻𝓭𝔃𝓸 𝓷𝓲𝓮 𝓬𝓱𝓬𝓮 𝓫𝔂ć 𝔀 𝓶𝓸𝓲𝓶 𝓸𝓹𝓲𝓼𝓲𝓮, 𝔀𝓲𝓮𝓬 𝓷𝓸 𝓮