Biraz daha kendimi toparladım. Bu kısa zamanda hiç bir şeyi kafama takmamayı ve başkalarının duygularından önce benim sağlığımın iyi olması gerektiğini öğrendim. Bu günümüz var yarınımız yok, bu yüzden ne zaman öleceğimizi bilmeden başkaları yerine üzülmemem gerektiğini anladım. Hem ne demiş atalarımız? "Hayat kısa tassak geç" o yüzden hiç bir şeyi kafama takmadan yaşamaya çalışıyorum. Kitaba Allah'tan bir mani gelmezse tekrardan yeni bölümler yazmaya başlayacam. Ama bu birazcıcık zaman alabilir. Çünkü, kitabı okumam lazım. (Kendi uazdığımı unutmuşum sorry (╥﹏╥))