EREBOR.
 Upadłe Królestwo Pod Górą. Niegdyś strzeżone przez przerażającego smoka imieniem Smaug. Pod jego łapami w ciszy i zapomnieniu spoczywały największe bogactwa Śródziemia. 
Któregoś dnia, Smaug stracił nadzieję, że isnieje jeszcze ktoś, kto mógłby pamiętać o Królestwie Pod Górą. Opuścił więc Erebor, opuścił Śródziemie, opuścił na zawsze świat pogrążony w zapomnieniu. Erebor, wyraźnie nadkruszony zębem niszczejącego czasu, dzielnie znosił zniszczenie i zapomnienie, a jego olbrzymie, wykute w litej skale sale zapomniały ciepła promieni słońca.
Smaug się jednak mylił. Żyły bowiem istoty, które pamiętały lata świetności Ereboru. Złotą salę wysadzaną drogimi kamieniami, olbrzymi tron zrobiony z jednego kawałka najwyższej próby diamentu. Arcyklejnot, symbol Króla Królów, który, pogrzebany gdzieś pomiędzy złotymi monetami, czekał na godnego siebie, aby ponownie zaświecić nad ukoronowaną głową Godnego. 
Devitt Gondolin, elficka Królewska Krew i Strażniczka Kluczy, utaciwszy Łaskę Życia Valarów, wyruszyła w potępienczą podróż po Śródziemiu. Wyklęta przez własne plemię, które ukarało ją za odwzajemnioną miłość do krasnoludzkiego księcia, postanowiła odszukać Królestwo Pod Górą i na własne oczy zobaczyć jego świetność i blask. 
Elfce towarzyszyła wysoka kobieta. Nieco narwana i pełna energii. Śmierciożelek Greyback, córka namiestnika Gondoru, Eclectona II. Wilkołaczyca, tak samo zagubiona i tak samo odrzucona,i  umiejąca czarować.
Miejsce, chociaż zniszczone, było idalne na spełnienie marzeń Lady Devitt i  Śmierciożelka. Miały przecież czary, które im pomogą i, jak się później okazało, skarbiec po brzegi wypełniony złotem. 
Tamtego pamiętnego dnia, powstał pierwszy Uniwersytet Magiczny, a Śmierciożelek i Devitt stały się pierwszymi dyrektorkami. 
Erebor przyjmuje każda istotę okazującą magiczne zdolności. Uczniowie są przydzielani do czterech domów w zależności od cech, jakie reprezentują.

Zapraszamy na naszą grupę na facebooku!