Yağmur Yıldırımel

.
          https://www.wattpad.com/story/143505538

Merhaba rica etsem kitabıma bir şans verir misin?
          
          https://my.w.tt/vUBPS89E37

@ mecerkece  

Artık çıkmıyorum istiklale
          sabah Fatma hanım uyandırıyor.
          Helva, ekmek, çay bana onlar bakıyor.
          Odanın hali perişan, ben perişan kimse yok işime karışan.
          Ara sıra balkona çıkıyorum.
          Fesleğenler kuruduğunda ocaktı. Ben baharı bekliyorum.
          Ne olduğunu bilmediğim bir umudum var hala.
          Gözüm şişelere takılıyor. Becerebilseydim ne ala.
          Bu günlerde böyleyim ben. Yas denen şiirdeyim.
          Bir köşede gülüşün var, sırtımda kanlı bıçağın.
          Hiç bir zaman duymayacağın, duysan da anlamayacağın
          Bir çığlıkta sana birikiyorum...

Kalbi acıya atıyor bir insanın daha bu gece
          Umudu yıkılarak atılıyor bir kenara
          Bırakılıp gidiliyor ıssız bir ormana
          Acıya alışmaya çalışan kalbi bir kez daha parçalara ayrılıyor sonsuza
          Kırılgan hali kırıklar içinde kalarak hissizleşiyor bu hayatta
          Gülüşü yalan, mutluluğu yalan, bir tek sevgisi gerçek
          Parçalanan kalbi bir kez daha onu bırakan sevdiği için atarken umursamadan bakıyor etrafa
          Bu umursamazlığı ise yok oluşuna 
          Çünkü biliyor artık dayanamadığını
          Çünkü biliyor uçurumun sonunun ölüm olduğunu
          Bu yüzden bırakıyor kendini oradan aşağıya
          Sevilmemesine, terk edilişine, hançerlenişine
          Tek kelime ile 
          AŞK'ı için kıyıyor canına

             ♥Bir Aşktı♥
          Kaybolmuş bir aşkt bizimkisi
          Kendini geçmişe gömmüş,
          Çoçukluk anılarında kalmış,
          Yıkık evlerin asmalarında,
          Çaresiz akşamlarda,
          Yorgun, 
          Hayata karışmış,
          Yok olmak üzere olan,
          
          Artık hatırlanmayan,
          Gözgöze gelmeyen
          Geçmişin sayısız anılarıyla bir tutulan,
          Her seferinde karşılaşan ama konuşamayan,
          
          Biraz çaresiz, biraz hatalı,
          Biraz şanssız ve yalnız,
          Görmezden gelsekte, umursamasakta
          Yüreğimizi sızlatan,
          
          Kaybolan yıllara, çaresizliğe,
          Yalnızlığa ve hayata inat,
          Küçücük bir umut ışığıyla yeniden hayat bulan,
          Karşısına ne çıkarsa çıksın yıkılmayan,
          Ama geride bıraktıklarını hatırladıkça içi burkulan,
          Kaybettiklerinin değerini yıllar sonra anlayan,
          Şimdi birbiri olmadan yaşayamayan,
          Bir aşktı bizimkisi....
          
          

Gözlerim ağrıyor bu gece.
          Ruhum da biraz yorgun.
          Kalbim öncekinden daha küskün.
          Kuruyan yaşlarımı,
          Hatıralarınla siliyorum.
          Daha anlamlı oluyor sevgilim.
          Bir hiç olan gözyaşlarım,
          Hatıralarınla değerleniyor.
          Zor yutkunuyorum.
          Sorsalar tarif edemem,
          Tarif etsem inandıramam...
          Büyüdüğüm evin bahçesi gibisin.
          Hayallerim ve hatıralarımla dolusun.
          Ne senden uzaklaşabiliyorum,
          Bu evden, bu yüzden gitmiyorum.
          Bu gece olduğu gibi,
          Her gece bahçemizi izliyorum.
          Her yer zifiri karanlık.
          Lakin seni andıran bahçem aydınlık.
          Yudumladığım çayım,
          Sallandığım salıncağım,
          Ve hüznüme şahit olan balkonum...
          Bu gece de izliyorum.
          Balkonumdan bahçemi...
          Elimde çocukluğumdan kalan bilyelerim.
          Keşke diyorum sevgilim,
          Keşke...
          Keşke böylesine imkansız olmasaydın.
          Öylesine imkansızsın ki,
          Çocukluğum geri gelir.
          Lakin sen geri gelmezsin...
          
          Kitabımdan bir bölüm 

Merhaba kısa sözler kitabıma bakmak ister misiniz? Sıkılmayacağınızdan eminim şimdiden teşekkürler

@ patipiyon  güzel 

Rica etsem hikayeme bakabilirmisin bir sevdanun gözyaşlaru