_-sonsozbudinle-_

Hey gidi wattpad zamanlarım...

_-sonsozbudinle-_

Küçükken abartılı hareketlerle kafamı sağa sola sallayıp , baygın baygın bakarak "Öyle deli gibi esme başım dönüyoor" diye Bayhan'ın taklidini az yapmamışımdır. Yıl yıl üstüne bindi ben hala "öyle deli gibi esme başım dönüyor" diye söyleniyorum. Çünkü 4 bir yanım rüzgar. Ve
          Birhan Keskin ablamızında dediği gibi; "Bir baş dönmesi gibi sürüyor hayat."

_-sonsozbudinle-_

"Kendisini tanımak dahi kendi elinde değil 
           insanın artık."
          Öyle... Ne vakit tanıyorlar ne özgürlük kendinle tanışmaya yetecek kadar. 
          Sonra bir bakıyorsun biri var aynada boş boş bakan. Sen ne yaparsan aynısını yapıyor aynı anda gözünü kırpıyor seninle ama yabancı gibi bakıyor... Kendimi tanısam sevecektim belki (: Fakat çok mesafe girdi aramıza şimdi... Yılların acısını çıkarır gibi kucaklamak isterdim kendimi... Karanlığı, aydınlığı , sırları , huyları, iyisi ve kötüsü ile... Kısaca herşeyiyle...

_-sonsozbudinle-_

Şebnem Ferah dinler misiniz ?  
          "Yalnız" isimli bir şarkısı var derin gözlü bu ablamızın.  Daha başlar başlamaz insanın içinde bir şeyler kıpırdar ve o yüreğinizin üzerine bir öküz oturtan sesini duyarsınız. 
          
          Kim bilir neler neler, geçti başından
          Kimse boyle yalnız olamaz
          Anlat birer birer, tut ellerimden
          Kimse boyle küskün olamaz
          Çizgi çizgi yüzünde
          Gölgeli gözlerinde
          Ağır sessizliğinde
          Neler, neler var
          Ne hikayeler var.
          
          Düşünürsünüz... Her gün yanınızdan geçen binlerce yabancıyı... Zihninizin  hedef tahtasına resmini asıp her gün önyargı oklarını sapladığınız insanları... Yüzü geçmişin izleriyle bir dünya haritasına dönmüş yaşlıları, acılar silsilesinde yerlerini alan kimsesizleri, varlık nedir bilmedikleri için yokluk ile kıyaslama dahi yapamayan afrika ülkelerini, her gün yalnızlık altında ezilip dünyanın umarsızlığına takılan tüm yürekleri...  
          
          Her bahar öncesinde
          Kardelene dönüşmeyi
          Kopmayı koparılmayı anlat
          Karanlıkla dans etmeyi
          Sonra ölmeye yatmayı
          Kahpe dunyayı anlat, anlat
          Titreyen çenende, dünya devrilmiş
          Kimse böyle üzgün olamaz
          Gözlerin dolu dolu, hayatın da oyle
          Kimse böyle yorgun olamaz
          Hep göz pınarında
          Duran o gözyaşında
          Akmaya hazırlanan
          Neler, neler var
          Ne hikayeler var
          
          Kardeleni bilir misiniz sonra? Kardelen vefadır, cesarettir, aşktır...  Kardelen bazen annedir, babadır, kardeştir ,dosttur, yardır... Ama biz hep mi hercai? 
          
          Velhasıl dostlar demiş ya şair "Dünya bu haldeyken 'Nasılsın ?' diye sorduğumda 'iyiyim' diye cevap veren insan  değildir... 
          İyi olmayalım... İnsan olalım... insanı insan olduğu için sevmeyi, değer vermeyi, yardım etmeyi bilelim...     
          
          Uzaklara dalıp gitme
          Gözlerinde dolmasın. 
          Kimse böyle yalnız olmasın...
          
          
          Tüm bu huzursuzluk içinde bir kırtik de olsa  huzura bandırılmış uykular diliyorum... (:

_-sonsozbudinle-_

iletişim kolaylaştıkça yalnızlaşıyor insanlar...
          Bir mektup'a hasret dost yürekler sızlıyor yattığı yerde...
          Oysa kim bilir ne kadar güzeldir beklemek o güvercini...
          ne büyük imtihandır özlemek...
          ne kutsal derttir uzaktan sevmek...

_-sonsozbudinle-_

Gençler'e dur desin biri...
          Kirletilen duygular var...
          Bu devirde aşk 
          ağız da sakız
          elde oyuncak
          bel altı mizah
          yakışıklı bir yüz
          güzel bir kız
          dilden düşmeyen 
          seviyorumlar...
          
          Gençlere dur desin biri...
          Aşk'ın da bir edebi var...