@aQueenShead
Arkadaşlar aylar boyu süren bir aradan sonra, Üniversite sınavının ağırlığını omuzlarımdan atarak, tekrardan hikayelerimle ilgilenme fırsatı buldum sonunda. Gelecekte Tutsak'ın yeni bölümünü az önce yayımladım. Hemen okumanızı tavsiye ederim ve oy vermeyi de unutmayın lütfen ;)
#3 Umarım gelecek nesiller insan olmaz, bir hayvan kadar masum, sevgi dolu, sadık ve doğaya saygılı olur. Unutmayalım ki hayvanlar bu dünyaya bizim kölelerimiz olsunlar, istediğimizde işkence edelim diye gelmediler, onlar eğer biraz inançlı biriyseniz bilirsiniz ki, bize yoldaş olmaları için, ihtiyacımız olduğu kadarıyla etinden sütünden yararlanıp, onlarla bu dünyayı paylaşmamız için gönderildiler.Hani bir aslan adama saldırınca vahşi hayvan oluyor da, bir adam aslanı avlayıp derisini yüzdüğünde avcı oluyor ya işte aslında tüm mesele de bu. Kana susamışlığımız kendini insanlığın tarih sahnesine ilk çıkışından beri gösteriyor, antik çağlardan günümüze dünyada akan kan bir türlü durmadı, durmaz da. Çünkü biz insanız, bu dünyanın değil bu evrenin başına gelebilecek en kötü şeyiz. Toz zerresi kadar bile yer kaplamadığımız evrenin bize ait olduğuna inanacak kadar da egoistiz. Uyanın! Vahşi hayvanalar biziz!
#2 Yılanından tavşanına, tavşanından tilkisine, tilkisinden timsahına zarara uğratmadığımız hayvan kalmadı. Sırf çorbasını yapıp içeceğim diye yakalayıp yüzgecini kestikten sonra, denize geri atmadığımız köpek balığı kalmadı, üstelik yüzgeçleri olmadan yaşayamayacağını bildiğimiz halde. Sırf kafalarını pahalı evimizin duvarlarına asacağız diye avlamadığımız hayvan kalmadı, geyiğinden kurduna, tilkisinden yaban domuzuna kadar hepsinin kolaylıkla hayatlarına son verdik. Sırf rahat yataklarda uyuyacağız diye bağırta bağırta tüylerini yolmadığımız kaz kalmadı. Yetmedi dedik ki; Biz bunları çok öldürdük hadi bir de öldürmeden süründürelim ve hemen işe koyulduk, hayvanat bahçeleri kurduk, zavallıcıkları kendi habitatlarından koparıp kendi ülkelerimizde azap çekmeye getirdik, örneğin buz gibi kutup ikliminde yaşayan ayıyı, pengueni cehennem sıcağı ülkelerimize getirdik, çektikleri ızdırabı izleyip bu başarımıza alkış tuttuk. Ha bir de yetmedi dedik ki şimdi bunlar kaçmak isterler, onları attığımız hapishanelerin tellerine bir de elektrik bağlattık. Acılarını arttırmak bize zevk veriyordu ne de olsa. Tabi ki her insanı aynı kefeye koymak olmaz ama son yüzyılda hayvan haklarını savunmak için kurulan kuruluşların asıl amacının atalarımızın pisliğini temizlemek olduğunu hepimiz de bal gibi biliyoruz. Fakat sonunda birilerinin akıllanıp bu duruma bir ''Dur!'' deme vaktinin geldiğini düşünmesi büyük bir gelişme.
#1 İnsan denen varlık! İnsan denen varlık nedir ki? Kötülük edenlere söylenen ''Biraz insan ol!'' sözündeki ''insan'' kelimesi çok yanıltıcı. Çünkü o ''insan ol!'' diye kızdıklarımız aslında insanlığın tam anlamıyla tanımı niteliğinde. Biz insanlar benciliz, vahşiyiz, zalimiz, nankörüz, aç gözlüyüz... Bu liste uzar gider. O halde iyilere insan diye hitap etmek hakaret olmuyor mu? Tüm ayıp, tüm medeniyetsizlik akılsız, iç güdüleri ile hareket eden hayvanlara ait, öyle mi? İşte orada bir durup düşün. Hatta düşünme, çünkü ikimizde bunu yapmanın işine gelmeyeceğini biliyoruz, fakat merak etme o eylemi senin yerine gerçekleştiren birileri var. Bilimsel veriler gösteriyor ki; insanlar yüzünden ölen hayvanların sayısı, hayvanlar yüzünden ölen insanların sayısının on katı. Harbiden o kadar çok mu? Diyenlerinizi duyar gibiyim ve evet maalesef o kadar çok. Sırf biraz cazibeli görünmek istedik diye derisini yüzmediğimiz hayvan kalmadı.
Kalbim tahrip olmuş, ruhum derin denizlerin dibine doğru yavaş ve ızdıraplı bir şekilde batıyor.
İçimde kopan fırtınalar bana benim kim olduğumu unutturuyor.
Her an çığlık çığlığa bağıracak gibiyim, üzerime sinek konsun yeter.
Acımı duyurmak için sudan sebeplere isyan eder oldum.
Bahar kadar renkli dünyam, şimdi karanlık oldu.
Tek gördüğüm karanlık...
Oysa benim de hayallerim vardı, her genç gibi.
Benim deumutlarım vardı.
Şimdi hepsini topladım, taş dolu bir kutuya koydum ve denize attım.
Hayallerimin boğulurken çıkardıkları acı çığlıklar içimi yakarken ben de feryat ettim. Her an denedim normal olmayı, fakat ben normal olamazdım, ruhum sanki tüm dünyayla inatlaşmıştı.
Çabaladıkça normal olmaya, inadına herkesin en zıttı olurdum.
Belki bu yüzdendir tanıdığım herkes bana bir hançer saplayıp gitmişti.
Belki bu yüzdendir içimde kavrulan kalp, belki bu yüzdendir sessiz ama acı dolu çığlıklarım.
Her yerim yara içinde, sürekli kanayan ve hiç iyileşmeyen.
Kanadıkça yaralarım kendi kanımda boğuluyorum.
Artık bitsin istiyorum fakat herkes bana düşman olmuş, köşede durmuş, acı dolu ölümümü seyrediyorlar.
Artık her şey bitti, son perdeye gelindi. Kalbim son kez feryat etti ve acılarım ebediyete doğru son buldu.
İçimde şaha kalkmış ruhum, artık dizginlendi...
Zeynep Şekerci
Sonsuzluğunda kaybolmuş bir zerre gibi, ordan oraya sürüklüyor bizi hayat. Bir bakarsın gözünü açmışsın bir bakarsın ki kapatmışsın, sen nasıl geçtiğini anlamadan biter hayat, aslında hayat kısadır ama etkisi o kadar da değil, herkes için acı dolu ve zordur. İronik olan ise her gün göz yaşı döksek de yine de hayatın bitmesinden korkuyoruz. Biz aslında o koca sonsuzluğun bizi yutmasından korkuyoruz, çoğu zaman unutuyoruz varlığımızın şu evrende küçücük bir noktanın üzerindeki zerreden ibaret olduğunu, kendimizi çok büyük görüyoruz, egomuza yeniliyoruz, unutmamamız gereken bir şey var ki, dünya kadar büyük olsak da, galaksi kadar büyük olsak da bu koca sonsuzlukta onlar da birer zerre ve hatta evren kadar büyük olsak bile, o evrenin başka bir evrenin içindeki zerre olduğunu bilemeyiz. Hepimiz birer hiçiz, hayatı gözünüzde bu kadar abartmayın, benim perspektifimden bakın, emin olun o zaman her şey daha kolay.
Zeynep Şekerci
Sevgililer gününüz kutlu olsun ❤️
Canım dostum @ahmtbrndmrhn yeni bir kitap serisine başladı. Okumanızı tavsiye ederim harika bir kurgu hikayenin adı #Zümrüt yorumlarınızı ve oylarınızı esirgemeyin :)
Uzun zamandır YGS ye hazırlandığım için hikayelerime ara vermek durumunda kaldım, hikayelerime hala oy veriyor oluşunuz beni çok mutlu ediyor, burdan herkese teşekkür etmek istedim, seneye inşallah Gelecekte Tutsak'ın yeni bölümlerini yayımlayacağız, dostum @Gulnihalbetul ile birlikte. Ayrıca @ahmetbarandemirhan'ın sayfasını ziyaret edip ortak kiatbımız Bir kız bir erkek'i de okuyabilirsiniz. Ayrıca onun da kendine has ve oldukça orjinal hikayeleri var. Okumanızı tavsiye ederim :) sizi seviyorum...
Elveda arkadaşlar.. Bir yıl sonra görüşmek dileğiyle... :) ^_^