Yorgunuz,

Sevilmediğimiz halde ölesiye sevdiğimiz insanlardan,

Bitmeyeceğini bildiğimiz bir yarışın parçası olmaktan,

Okuduğumuz sayısız kitabın satırları arasında kaybettiğimiz gözyaşlarımızdan,

İçinde bulunduğumuz durumlar yüzünden solup giden heveslerimizden,

Kuşlar gökyüzünde özgürce uçabildiği sürece kaybetmeyeceğimiz umudumuzdan,

Yemek yemekten, su içmekten, uyumaktan hatta ve hatta nefes almaktan yorulduk.

Ruhumuzu delen, bizi paramparça eden bu yorgunluk geçmeyecek, biliyoruz...

Aynı yorgunluğun başkalarında da olduğunu düşünüyor, onların yorgunluklarını yazdığımız sözcüklerin aralarına bırakmalarını istiyoruz.

Peki ya sen? 

Yorgun musun? 

Kahveni ocağa koyduk, sözcüklerimizin arasındaki boşluklardan birine yerleş, hemen geliyoruz.