კიდევ ერთხელ წავიკითხე ჩემი ერთ-ერთი საყვარელი ფიკი. მგონი უფრო თვალი გადავავლე რამდენიმე თავს. "Separate us, death!" ბევრს გექნებათ წაკითხული.
ალბად ვიზრდებით და ვიცვლებით, მეც შევიცვალე და პერსონაჟებს სხვა კუთხით შევხედე, განსაკუთრებით ირენეს. რატომღაც ირენეს როგორც მესამე პირს, მურმანის ეკალს ისე აღიქვამენ, რაც მოსალოდნელი იყო. ეს ფიკი ჯიგუკზეა, მკითხველის უმეტესობა ჯიგუკერია, მთავარი წყვილი ჯიგუკია და ალბად მიზეზიც სწორედ ესაა.
ჩვენ ვხედავთ ჯიმინს რომელმაც ძალიან ბევრი რამ გადაიტანა, ჯიმინს რომელიც ტრაგიკული პერსონაჟია და ჯიმინი რომელიც შეყვარებულია. ჩვენ თანავუგრძნობთ და გვიყვარს ჯიმინი მაგრამ ჩვენ არ ვიხედებით გვერდით, სადაც ქალი დგას რომელსაც ქმარი ღალატობს. ირენეს არაფერი დაუშავებია გარდა იმისა რომ უყვარდა, უყვარდა და სჯეროდა, სჯეროდა რადგან ჯონგუკი იმედს აძლევდა, ყოველთვის აძლევდა მაგრამ ბოლოს ღალატობდა ისევ და ისევ, დაუსრულებლად.
მთავარი მიზეზი ჯონგუკი იყო, არც ჯიმინი და არავითარ შემთხვევაში ირენე. ირენემ დაუშვა შეცდომები თუმცა ბევრად, ბევრად ნაკლები ვიდრე ჯონგუკმა მაგრამ ჯონგუკი, ჯონგუკია, ჯიგუკის ფიკში და ირენე ირენეა, მესამე პირი. "დამპალი ძუკნა", "უნამუსო საზიზღარი ქალი" რომელიც მთავარ წყვილს ერთად ყოფნის საშუალებას არ აძლევს. მაგრამ ჯონგუკი ირენეს ქმარია, ირენესი და არა ჯიმინის. ირენეს ჯიმინამდე და ჯიმინის დროსაც უყვარდა ჯონგუკი და ეს ჯიმინი იწვა ცოლიან კაცთან, თავიდან ისე რომ არ იცოდა მერე იცოდა და რცხვენოდა, მერე იცოდა ეშინოდა და ვეღარ მიდიოდა, ჯონგუკი აღარ უშვებდა... ეს ჯონგუკი იყო ვინც ცოლს ღალატობდა და ეს ჯონგუკი იყო რომელიც ჯიმინს არასწორად ექცეოდა. ყოველთვის ჯონგუკი და არასდროს ირენე.
ოჰჰ, მგონი ზედმეტად სენსიტიური ვარ ან ზედმეტად ბევრს ვფიქრობ, ეს ხომ ფიკია ჯიგუკზე და მთავარი წყვილი ჯიგუკია. ;)
ხო, ცოტა წუწუნის ხასიათზე ვარ.
