Bu gün bişey fark ettim...
Beni sevmiyormuş...
İçim gitti bi kere! O yavaş mırıltılarla burayın sahiden şarkısını söylerken öldüm ben! Dedim ki'neden? Neden görmedi beni? Neden beni sevmiyor?"
Bugün sanki karanlığın habercisi gibi siyah yelek montunu giymişti. Ama biliyormusunuz? Ona karanlık bile yakıştı. Hergün özlüyorum. Ölüyorum. Bilen arkadaşlarım inanmıyor bana. 'sen küçüksün,ne sevgisi?' diye soruyorlar.
Ama ben de bilmiyorum ki ne sevgisi. İki yıldır deli gibi seviyorum onu ben!
Tabi işte sadece sevmekle sınırlı.
Öyle de kalacak.
Kalmak zorunda.
Unutacağım.
Ama bu olayda beni yerle bir eden tek etkenim...
Vazgeçtim.
Vazgeçmekten nefret eden ben, vazgeçtimm!!
Herkes duysun!!!
Zaten yoktum,
VAZGEÇTİM!
(ama yine de seveceğim)