Canım nedensizce edebî bir şeyler yazmak istedi. Belki can sıkıntısı.
" Kaçtım. Hiçbir düşünce, duygu barındırmadan sadece kaçmak istedim. Hatta daha fazlası! Durmadan genişleyen su sonsuz kainatta varlığımın giderek küçülmesini, yok olana kadar. Ya da bütün bunlardan önce hiç yaratılmamayı diledim. Gökyüzünden intihar eden bir yıldızın kuyruğuna doladım dileğimi bencilce. Cesediyle beraber toprağa gömülürken belki farkedilirdi Tanrı tarafından. Bu belkilerle bezeli umutlarımla elveda dedim güneşe, tekrar."
Eğer bunu şu an okuyorsan sadece küçücük bir nokta bırakman bile müteşekkir olmama yeter. Sadece kendi kendine konuşan bir deli olmadığımı bilmek istiyorum. İyi günler (!).
