Daha düne kadar kendi halinde bir yazardım. Kalbimden geçenler beynimden ellerime dökülürdü. Kah bir hüzün anını kah bir sevinç anını hapseder kalemime üzerine kendimi işler ve yazardım bir köşeye.

Yeri gelir kalbimin en derinlerindeki sevgiyi döker yeri gelir beynimin derinliklerine sakladığım nefreti yansıtırdım. Yazmak yemek yemek, su içmek kadar olağandı benim için.

Kendimi bildim bileli okurdum. Ev, okul, yol demeden... Ne zaman fırsat bulsam elime hemen bir kitap alırdım. Bazen içlerinde kendimi bulurdum bazen de hayallerimi. Benim olur o okunanlar. Bana katılırlar beni simgelerler. Arkadaşlarımdır kimi zaman, kimi zaman da dostlarım. Hep yanımda olan, asla bırakmayan... 

Bu kadar sıkı bir okurken yazma serüvenimin içine nasıl düştüm anlayamadım bile. Bir nefes kadar sıradan ve izinsiz gelip sızdı yaşamıma. Bambaşka kapılar açtı, apayrı dünyalara savurdu. Daha önce yanından bile geçmediğim duygulara buladı beni. Öyle büyük bir çekimle sardı ki o duygular içimde önü arkası kesilmeyen, kuvvetli bir çağlayana dönüştü. Çareyi içimdeki beni besleyen, beni genç kız heyecanlarıma döndüren dalgalanmayı şelaleler gibi ahenkle dökmekte, başkalarına da bulaştırmakta buldum.

Bu tutkumu gerçekleştirmeme yardım eden ve bu tutkuyu üzerlerine alıp yazdıklarıma dört kolla sarılan, benimseyen tüm okurlarıma teşekkür ederim. İyi ki varsınız ve harikasınız... 
Tutkulu okumalar...

Bana buradan ulaşabilirsiniz.

http://twitter.com/acicekoglu1

https://www.facebook.com/acicekoglu1

https://www.facebook.com/aysegulcicekoglu1
Hikayelerimin olduğu sayfa AYŞEGÜLDEN HİKAYELER Sayfasını ziyaret edebilirsiniz.

Ayrıca hikayelerimizin alıntılarını paylaştığımız Ayşegül'ün Kaleminden grubumuza katılabilirsiniz.
https://www.facebook.com/groups/824294200980592/

https://instagram.com/aysegulcicekoglu