senin için ağlamayacağım dediğim her an gözlerim doluyor, banyonun soğuk fayansları artık göz yaşlarımı tanıyor, odamın kuytu köşesi her zaman hazır olarak bekliyor beni, yastığım geceden kalma ıslaklığını koruyor, boğazımdaki düğümler her sabah tezleniyor, yorgunluğum ise her geçen gün artıyor, ama ne sen bunları hissediyorsun ne de ben sana bunları anlatabiliyorum, sen artık yabancısın bana o kadar yabancı ki sokaklarımız bile çıkmaz birbirine, sessiz ve soğuklar, ölüm gibi...