Söylemek istediğim çok şey var ama belkide susmak en iyisidir. Bu böyle olmamalıydı hayata bir nokta konulmamalıydı. Olması gereken bu değildi. Ya da ben hâla reddetme aşamasından çıkıp kabullenmedim. Bilmem! Belkide öyledir. Ama yinede bildiğim tek bir şey var: Ölmek, bedeninin gitmesi gereken yere gitmesi değil, ait olduğu yerde kalamamasıdır. Ve sen unnie, hâla ait olduğun yerdesin. Anılarda ve kalplerde. Dünya belki senin isminin yanına bir nokta koymuş olabilir ama senin isminin yanında üç nokta olmalıydı unniem. İşte bu yüzden haksız olduğunu düşünüyorum dünyanın. O hep haksızdı!
Bengü.
Bengü...
Bu ikisi arasında o kadar fark var ki!
Tatlı rüyalar unniem!
Seni seviyorum. Hem de fazlasıyla!