Kafam bir şekerci dükkanı gibi, rengarenk ve şeker gibi tatlı fikirlerle dolu. Ellerimi her kabın içine sokup çılgınca hepsinin tadına bakmak istiyorum. Önce pembe solucanlarla dolu kaba dalıyorum, ağzıma bir iki taneyi tam atıyorum ki mini mini hamburger şeklindeki marshmellowlar gözümü döndürüyor, "Ohh hayır! Düşündüğüm kadar lezzetli değilmiş." deyip kenara bırakıyorum ve bu sefer de kolalı jelibonlardan birkaç taneyi ağzıma atıyorum ama hala arkada o ses "Kesin etrafta naneli bir şeyler  de olmalı, onları ara bul". 
   
     Lezzetli şekerlerden yiyorum yiyorum ama beni mutlu etmiyorlar, tatmin olmaktan ise çok uzağım. Hiçbirini zaten bitirmedim ve hep daha farklı bir şeyler ararken ellerimin arasındakiler de bana hiç yetmedi, yetemedi...

    Şimdi en büyük hayalimi gerçekleştirmek için başlıyorum. Ama ben zaten hep bir şekilde başlarım... Bu sefer bitirebilmeyi diliyorum. O küçük kızın en büyük hayalini yerine getirebilmeyi, yazdığım bir hikayeyi mutlu bir sona kavuşturabilmeyi diliyorum. Bunu gerçekten ben de çok istiyorum. 

    Hikayelerimizin hep mutlu bitebilmesi dileğimle...
Yeniden başlıyorum...