lâ'l

"Toprak aldığını geri vermez, diyorlar."

"Sabaha kadar durulmadı, orada, iliştiğim betonda yıldızlarımı kaybettiğimden habersiz, kaç tekrar yaşandı sayamadım. Doyumsuz Jeon Jeongguk, sadece bana sandığım şehvetinde kaybım kadar çok harcandı."

Bin hayattan birini seçtim, senin için.

"Sana ailem diyebilmeyi diledim tanrıdan. Benim bi ailem yok, birkaç kalabalığım var yaşadığım yerde."

Bring the pain.

Uzaktan mükemmeldin, yakınlaştıkça zalimleştin.

Ölene kadar geçmiş olmayacak bana.

"Taehyung," diye mırıldandı genç olan. Bir karış uzağındaki yüzde parmaklarını gezdiriyordu usul usul. Öyle hafifti ki dokunuşları, hissedilmiyordu bile neredeyse. "Yaşıyor muyum ben?" Diye sordu parmak uçları gibi sessiz sedasız.
          
          "Ne?" Diyebildi diğeri.
          
          "Yaşıyor muyum ben? Bilmiyorum. Bir denizkızı gibiyim, tenimde tuzlu su olmadan nefes alamıyorum." Duyduklarıyla şaşırdı esmer olan. Sanki yeterince kalbine yük taşımamış gibi devam etti sözlerine Jeongguk. "Şimdi ağlamıyorum.  Ama neden hala yaşıyor gibi hissediyorum?"

Bugün günlerden kahroluş, sadece bekleyeceğim.

Özgür insanların kahramanları olmaz.
          
          Cehenneme Övgü, Gündüz Vassaf