Bize bakıyor Azrail, avuçlarında ölüm.

Uçuk kaçık hayatımdaki, uçuk kaçık hayallerimi bir kutuya koyup, yıllanmaları, yıllandıkça değerlenmeleri için kilide vurdum. Saat, acıları sabır geçe bugünse, artık zamanı geldi ve onları özgürlüklerine kavuşturdum.

Zihnimi kamaştırarak, benden bağımsızca var olan karakterlerin aşk, sır ve macera dolu hikâyelerine yön vermek için, hayata anlam katan renkleri hikâyeme boşaltıp karıştırdım. Ortaya çıkan karışımı; ruhsuzluğun mesken tuttuğu anların yok olup, yerini kalp çırpıntılarının doldurması için insanlarla paylaştım.

Bütün bunları yaparken, hayal dünyamın tüm sakinlerinden yardım aldım.

Ve başardık!

Şimdi, isterseniz gelin ve Dünya'dan hep birlikte soyutlanalım. Kendimizi, sihirini herkesin bilmediği, bizi yeni dünyalarla tanıştıracak olan satırlarda bulalım.

Belki bir cümlede, belki de yalnızca tek kelimede saklı kalalım...