Hej jestem bil ciper. Jestem tutaj by opowiedzieć wam o moim życiu. Po tym jak te wścibskie dzieciaki mnie zabiły, poszedłem do więzienia. Siedziałem w tam i myślałem co mogę zrobić by ich pomścić, wtedy do więzienia dotarł pewien dziwny osobnik. Był on szkieletem z białą bluzą. Trafił do mojej celi i od tego czasu zaczęliśmy być znajomymi. Nasza znajomość z każdym dniem ewoluowała, zbliżaliśmy się jak w jakimś romansie, jednak było to co więcej niż zwykły romans. To było coś pokręconego, możliwe że nawet podłoże było czystą obsesją. Obydwoje byliśmy inni. Inni niż wszyscy. Byliśmy wyrzutkami. To sprawiało że z każdym dniem byliśmy bliżej i bliżej. Nienawidziłem tego gdy rozmawiał z innymi. A spojrzenie jakim obdarowywał wsyztskich z którymi ja rozmawiałem podniecało mnie. Żaden z nas nie chciał jednak się przyznać do napięcia, które było między nami.. Do chwili gdy jednego dnia poszedłem wziasc prysznic. On też tam był co nie było niczym dziwnym, jednak tym razem widziałem go. Widziałem jego ciało. Tak naprawdę on nigdy nie był pusty, jak wszyscy myśleli. Miał bogatsze wnętrze niz ktokolwiek kogo kiedykolwiek poznałem. Ukrywał je przed wszystkimi..oprócz mnie. Po chwili zauważył mnie a ja szybko odwróciłem wzrok. Byłem speszony. On jednak uśmiechnął się jakby wiedział co chodzi po moim trójkącie. Nikomu nie powiedziałem co stało się tamtej nocy. Nikt nie widział i nikt nie powinien wiedzieć co tam się wydarzyło. To było niesamowite. Od tego czasu ukrywaliśmy się po kątach by spędzać więcej czasu razem pomimo faktu że mieszkamy razem w jednej celi. Jednak wszystko kiedyś musiało dobiec końca. Sans szedł do innego więzienia. Załamało mnie to bardziej niż moja klęska w Wodogrzmotach. On nie chciał mnie opuszczać, ja nie chciałem opuszczać jego. Nasze drogi musiały się rozłączyć. Patrzyłem na niego jak opuszczał to okropne miejsce. Beze mnie. To bolało. W ostatnich minutach obiecaliśmy sobie że się znajdziemy, ale nie stało się to do dziś. Wiem że kiedyś się zobaczymy.