yüzüne bunları söyleyemiyorum bari buraya bırakayım kalsın.
yine saat gece 1i geçmiş yine uyuyamıyorum çünkü yine seninle ilgili düşünceler beynimi işgal ediyor. istanbul'a dönmek istiyorum sırf seni görmek için.
aslında sana tam olarak ne söylemek istediğimi bile bilmiyorum. sana hiçbir söze benzemeyen kelimeler yazmak istiyorum. sadece sana özel bir dil icat etmek istiyorum. seni sana asla göstermeyeceğim binlerce şiirle ölümsüzleştirmek istiyorum.
'niye ben' diye sorarsan tek bir cevabım da yok. ama sen yanımdayken ne acıtıyorsa acıtsın ne korkutuyorsa korkutsun hepsi kayboluyor. çünkü senin olduğun her yerde konfor, emniyet ve güvenlik var.
çünkü seninle ilgili her şey çok genç, çok canlı, çok farklı, şiirsel bir şekilde güzel.
çünkü gözlerin o kadar güzel ki sanki onların içinde başka hiçbir yerde bulamayacağım kocaman bir gökyüzü var.
çünkü yemin ederim senin her düşüncende, her iç çekişinde, her bakışında, sesinde ve gülüşünde belki de tüm zamanların şairlerinin ürettiği milyonlarca şiirin iki katı kadar şiir var.
yüzüne söyleyemesem de sana teşekkür etmek istiyorum. bana daha önce katlanamadığım istanbul'u sevdirdiğin için, 'sen nasılsın?' diye sorduğumda 'seni gördüm daha iyi oldum' dediğin sabah tüm günümü aydınlattığın için, varlığınla hayatıma renk kattığın için teşekkürler. sen aklımın hiçbir zaman anlayamayacağı ama yüreğimin yine de hayran kalacağı sessiz bir gizem olarak kalacaksın her zaman.
D. ❤️