Yandım, kül ettiler. Rüzgâr oldum, savurdular. Umut oldum, unuttular.
Sevdim, diken ettiler. Açtım, kopardılar. Gökyüzüne baktım, bulut ettiler.
Ne zaman ışık olsam, gölgeye çevirdiler. Ne zaman su olsam, kurutup çöl ettiler. Ama bilmediler... Ben küllerimden doğarım. Rüzgârın savurduğu toprak, bir gün yine çiçek açar.
S.S
Following
Sign up to join the largest storytelling community
or
bir_sonbahar_gibiS
Mar 05, 2025 05:07AM
Günaydıııııın❤️❤️❤️Bekledim aylarca, belki de yıllarca sessizGeçip giden ömrümün akşamlarında gizlenipBekledim aylarca, belki de yıllarca sensizDiyemedim ki kimseye, "Özledim"'Kubilay Karça: yab...View all Conversations
Stories by Aşk_Bir_Mevsim
Ay Işığı
Geçmişte derin yaralar almış iki insanın hayatları, beklenmedik bir şekilde kesişir. Feyza, çocukken yaşadığı...
SONSUZ DÖNGÜ (Kitabın İsmi Böyle...
ÖN SÖZ
Bazı yollar, yıllar geçse de birbirine çıkar. Bazı isimler, zaman ne kadar acımasız olsa da hafızalard...