bana değinmesini dilediğim irisler bir başkasına değindi, bana tutunsun diye yanıp tutuştuğum parmak uçları hiç tutunmadı tenime lakin yanıp kül oldum yine de. veçhesiz atan o kalbinin bana atmasını istedim tanrıdan güya tanrı o kadar bencildi ki bunu bile çok gördü bana. sen tanrının tek yarattığı eşsiz sanat idin. avuçlarım açıldı, diledim seni tanrıdan. bana seni vaat etmediğinde inanmayı bıraktım tanrıya. benim bir tanrım yok ama kalbimde büyüyen irinli bir aşk, bir sevgi var. o irin büyüyor ve sıçrıyor her yere. sen hiç gördün mü? -ben gördüm-. kesiklerimin içinde.