Bazı insanlar vardır, gidince yalnızca üzülürsün. Bazıları da vardır ki, giderken canından bir parçayı da götürür.

"Don't cry 'cause it's over. Smile because we had fun."

-

Biliyor musun, elinden biri tutsa bile sonunda uçurumdan düşeceksin. Sadece şunu düşün.
Elini tutup, sana işe yaramayacak da olsa  bir umut veren.. 

"Kim?"
                                                                                         
              
                 --   --   --   --

Bazı insanlar hayatı çekilmeyecek bir hâl alınca 'Ölmek istiyorum.' tarzında şeyler söyler ya, işte ben tam tersiyim. Ölmek istemek benim için kaçmak demektir ,korkarak kaçmak. Benim için cesur kişi o kadar zor zamanı varken 'Ayakta durmalıyım' diyen de değildir. 

Hiçbir şey söylemeyip sadece yaşadıklarına göz yuman, hayatındaki zorlukları sanki onlar yokmuş gibi umursamayan ve  'mutluluk' denen o kavramı sadece bir raslantıyla bulabileceğini bildiği halde 'mutluluğu' arayan kişidir.

Benim için ben korkusuzum. Zor bir an yaşarken ağlayan  fakat iki saniye sonra 'Boş versene değmez' diyen kişiyim ben. Umursamazlığı bazen tüm duygularından da ağır basan kişiyim ben. İsmimi, sânımı sormayın. 

Şimdi diyeceksiniz... Bu kız ne kadar da küstah ne kadar da kendini beğenmiş. Ben öyle değilim aslında. Birini tanımadan da onun hakkında konuşan kişileri sevmediği halde kendi de onlardan biri olan kişiyim ben. Bunlardan banane diyen dostlarım...

Bunların sizi ilgilendirmeyip sadece merakınızdan okuduğunuzun da farkındayım. Beni tanımak istemeniz yada istememeniz beni hiç ilgilendirmez. Dedim ya ben sadece karanlık ve cansız odasına çekilip kulağında kulaklık, elinde kalem, karşısında kağıt olan kişiyim. Müziğin eşliğinde resmini çizen, bitirince 'Daha iyi olmalı' diyip kendini hırslandıran   kişiyim. Bazenleri salağa yatarım ama bazenleri gerçektende salaklık yaparım. 

Kısacası ben buyum. Sadece beni daha iyi tanımak istiyorsanız arkanıza yaslanın ve kitaplarımın keyfini çıkarın.