Kendimce tesettürlüydüm. Orucumu tutuyor, namazımı kılıyordum. Ama O'nun huzuruna çıktığımın bilincinde olarak mı?  O konuda emin degilim. Bir arayış içerisindeydim. O'nu arıyordum. Çünkü muhtaçtım ona. İnsanlar ezip geçiyordu beni, kimse kalbimi kırdığı zaman onların bana nasıl cam kırıkları gibi battığını sormuyordu. Ben de onları kırmak istiyordum. Onlar da üzülsün istiyordum. Ama sanki bir şeyler yanlıştı. İnsanların kalbini kırmak bana bir fayda vermeyecekti ama ben yine de istiyordum. Neden kırmayaydım ki! Kim bana ne diyecekti, beni kim durduracaktı?
İSLÂM... Böyle güzel bir ümmetin kızı olarak kalp kırmak bana yakışır mıydı? Müslüman kalp kırmazdı, kıramazdı. O severdi sayardı. Yetimi öper bağrına basardı. Darda kalana yardım eli uzatırdı. Darda kalınca Rabb'ine uzanırdı. Çünkü "O'nun her şeye gücü yeter.".