Bir zamanlar gece gündüz çıkmadığım şu platformun adını bile unutmuşken dün gece izlediğim bir video ile tekrardan yollarımız kesişti. Aslında tek unuttuğum şey bu değilmiş onu  da fark etmiş oldum. Meğer ben kendimi unutmuşum, ben kendimi yarı yolda bırakmışım.
Herkesin başından bir takım kötü şeyler geçer. Önemli olan hiçbir zaman umudunu, yaşama sevincini kaybetmemektir. Ben umudun ne olduğunu unutmuşum. Bu zamana kadar iyi kötü geldim. Ama ne sevincin kıymetini bilmişim ne de üzüntünün. Oradan oraya savrulmuşum sanki.
Şimdi tekrardan kendime dönüyorum ve kendim için bir şeyler yapmak için burada söz veriyorum.
 Ben buraya tekrar dönüyorum.