bosluktayasiyoruz
küçük bir fırtınalarımız vardı derinlerimizde, dipsiz uçurumlarımızda yankılandı sesleri. büyüdüler bir an da. içimizde patlayıverdiler. değerli olanlar değersizleştiler, küçüklerimiz büyümeyi öğrendiler. İlk sıyrıldık benliklerimizden ve ruhlarımızı özgür kıldık ve sonra da, boşluğu sevdik biz. Boşlukta bir olduk ve en çok da oraya yakıştık.
