bsdage

Aidiyetsizlik berbat bir histi, Taehyung. Hâlâ, dünyanın en korkunç hissini sorsalar bana, aidiyetsizlik derim. İçimdeki tüm kötü duyguların, yaptığım tüm hataların arkasında yatan en temel duygu aidiyetsizlik. Koskoca dünyaya sığamamak, fazla gelmek öyle zordur ki, nefes bile aldırmaz bu duygu insana. Herkese saldırmak istersin, neden onların hayatlarında bir yerinin olmadığını, neden başkaları gibi çok basit yaşanmışlıkların, anıların bile senin için lüks olduğunu sormak istersim. Neden sevilmediğini bilmek istersin. Daha da önemlisi, neden seçilmediğini bilmek istersin. Çünkü en nihayetinde seçilmediğin bir yere, birine ait olamazsın.

delicateso

burada değil misin, yoksa panon mu boş bilmiyorum. belki de sadece boş olan şey ruhundur ama gecenin bu saatinde teşekkür etmek için yazdım. hafızamın kötülüğünü bağışla ama iki sene önce konuşmuşuz ve mesajlarda beni nasıl da dinlediğini görebiliyorum, o zamanki ben buna minnettar olmuştur eminim ki. umarım o zamanlardaki gibi neşe dolusundur, içten bir şekilde öyle gözükmeni değil de öyle olmanı tercih ederim

bsdage

Aidiyetsizlik berbat bir histi, Taehyung. Hâlâ, dünyanın en korkunç hissini sorsalar bana, aidiyetsizlik derim. İçimdeki tüm kötü duyguların, yaptığım tüm hataların arkasında yatan en temel duygu aidiyetsizlik. Koskoca dünyaya sığamamak, fazla gelmek öyle zordur ki, nefes bile aldırmaz bu duygu insana. Herkese saldırmak istersin, neden onların hayatlarında bir yerinin olmadığını, neden başkaları gibi çok basit yaşanmışlıkların, anıların bile senin için lüks olduğunu sormak istersim. Neden sevilmediğini bilmek istersin. Daha da önemlisi, neden seçilmediğini bilmek istersin. Çünkü en nihayetinde seçilmediğin bir yere, birine ait olamazsın.

bsdage

Yaptıklarımdan utanırdım, (Şimdi bile utanıyorum belki de.) utanmam bazen o kerteye varırdı ki, o iğrenç Petersburg geceleri köşeciğime çekilmekten gizli, aşağılık, anormal bir sevinç duyar; o gün yine bir kepazelik yaptığımı, hatamı bir daha onaramayacağımı anlayarak kendimi için için yer dururdum. Kendimi suçlarken acılarım alçakçasına zayıflamaya başlar, sonra da hazza dönüşürdü.
          
          ...
          
          Küçüldüğünüzü ve bu yolda en aşırı dereceye varmış olduğunuzu fark etmekten doğar bu haz. Durumunuzun umarsızlığını, başka bir adam olamayacağınızı, değişmek için zamanınız, inancınız bulunsa bile değişmeyi kendinizin de istemeyeceğini anlamanın tadına doyum olur mu?

lightsofnorth_

Garip bir şekilde tam olarak olmasada kitaplarında kendimi buluyorum ve bu hislerin sadece bana özel olmadığını,başka insanlarında böyle hissedebileceğini -özellikle şu an bize uzak olan 19. Yüzyıl’da bile - gördüğümde kendimi iyi hissediyorum,sanki birileri benim hislerimi doğumumdan iki yüzyıl önceden tahmin etmiş ve benim için kaleme dökmüş gibi hissettiriyor ve mutlu olmama sebep oluyor 
Reply

lightsofnorth_

Dostoyevski’nin kalemine hayranım
Reply

bsdage

Dostoyevski, Yer Altından Notlar
Reply