Şu zamana kadar hiç gerçek bir kankam veya kız kardeş olarak görebileceğim kadar yakın biri olmadığını fark ettim. Ne kankam ne de kankalarım varmış. Her biri ile olan bağımız için türlü türlü zahmet verdiğim kankalarımın hiçbirinin gerçek olmadığını fark ettim. Ama hakkımı haram etmiyorum helal olsun. Benim güven sorunlarımı yıktılar teşekkür ediyorum fakat keşke güven duvarlarımı yıktıkları gibi geri inşa etmeselerdi yine de teşekkürler bana insanlara güvenmemem gerektiğini tekrar hatırlattınız az kalsın insanlara tümüyle güvenecektim. Ama dürüst olayım bazılarından öyle kazık yedim ki temelini attılar o duvarların, diğerleri sadece devamını getirdi. Belki o temeller olmasaydı devamı da gelmezdi o koca duvarların, temeli atanlara özel olarak teşekkürlerimi sunarım onlar olmasaydı bu duvarlar şu anlarda ki -ayrıca gelecekteki - kadar güçlü ve sağlam olmazdı.
Duvarlar beni içine aldı yada duvarlar beni çevreledi. Bu iki ihtimal ne kadar aynı gözükse de birbirinden o kadar farklı ki. Birinde duvarları beni çevreleyip koruma altına alıyor diğerinde ise duvarlar beni içine alıp hapis ediyor. Gerçi bundan sonra benim için pek bir farkı yok ister zarar versin ister korusun sonuçta duvarlarımın bana verdiği zarar ne olursa olsun yediğim şu kazıklardan daha fazla zarar veremez bana.
Fakat bundan sonra kazık yemeyeceğim, istesem de yiyemeyeceğim bunun içinde tekrar ve tekrar şu kadar kısa bir süreye bunca hainlik sığdıran koca yürekli arkadaşlarıma teşekkür ederim
