clewsx
لبخند نیمه جونی زد و سرش رو سمت پسر رنگ و رو رفته کنارش چرخوند. اینقدر ناامید بنظر می‌رسید که چشمای همیشه گرد و روشنش حالا تیره، سرد و خمار شده بود.
- بالاخره یه روز خوب میاد..
اولین نفر به حرف اومد و با نگاه غم زده اش منتظر جواب پسر کنارش شد.
- ولی وقتی میاد که ما به شب عادت کردیم، اونموقع نور مارو آزار میده.
نفسش رو بیرون داد.
- بعد یه مدت، به نورم عادت می‌کنی.
پسرک نگاه تیره اش رو از آسمان شب گرفت و بهش داد.
- اگه قراره نوری که ازش حرف میزنی بیاد و اونم مثل همه چیز آزارم بده، میخوام که هیچوقت نیاد.
نگاه بی حسش رو سمت آسمان شب چرخوند و لب خشک شدش رو تر کرد و لب زد:
- نور برای من همیشه تاریکه، حتی اگه روشن باشه.
