Ergens in de verte zie je een stipje. Hoewel het langzaam dichterbij komt, verdwijnt het af en toe even in het hoge gras. Het heeft je aanwezigheid nog niet door. Je knijpt je ogen tot spleetjes om het stipje beter te kunnen zien, maar het is vaak lang uit beeld en verschijnt dan weer op een totaal andere plek. 
Plotseling staat het even stil, als een hert dat voelt dat het bekeken wordt. Je kijkt bewegingloos toe. Dan duikt het weg, om niet meer tevoorschijn te komen.

Nou, dat was ik dus. Een stipje in de verte, een hert, of misschien een natuurbeheer student, of wat dan ook. Verder ben ik heel gewoon hoor, denk ik. Am I? 
Word ik te oud voor wattpad? Maybe. Zie me maar gewoon als een wattpad dino. Dino's zijn nooit te oud.

Mijn schrijfgedrag is te omschrijven als eb en vloed, soms schrijf ik een periode behoorlijk veel en soms opeens maanden niet of nauwelijks. Maar al met al zijn er wel wat verhalen uit komen rollen. Te bekijken:
- De Anthromals van Cliftan - in progress, 35k (2024).
- Fedragin - eerste versie voltooid, 84k (2018). Ik heb er na 2018 verder aan gewerkt, maar dat komt (voorlopig) niet online.
- The Life - kort verhaal (2017).
- De Klok die eeuwig tikte - kort verhaal (2017).
- Brieven van zee - kort verhaal (2014).

Houd je ook van natuur? Neem dan eens een kijkje op avw_naturepics op instagram. 
En van Rubik's cubes (wie niet :o)? Zie dan cube.in.nature

En nu duik ik het gras weer in *verdwijnt*