Hoi, 

Wij zjjn een duo en 'opereren' onder de naam De Donderklif. Dit jaar maakten een 'boek' voor De Warmste Week ( de spaarzame opbrengsten storten we netjes door) maar ik heb nu eenmaal een fantasie die overuren draait dus... Nog voor het 'Kleurloze Kasteel' netjes in een cover was gegoten, zat het eindbeeld van  het vervolg al in mijn hoofd. De kunst is om er te raken via een min of meer logische weg. Ik ben dol op die puzzel. Ik schrijf graag, ben er wel niet bijster goed in maar dat mag de pret niet bederven. 

Geen idee of dit ons project voor 2025 wordt, dat hangt er van af of het in de smaak valt/leesbaar is en of Elion nog steeds over genoeg charme beschikt om hem zijn fouten te vergeven. Ik zet, traditiegetrouw, altijd een groot stuk op een forum als proef... vorig jaar was het azerty, dit jaar krijgen jullie de dubieuze eer. 

Hier gaan we...
De Donderklif is een herberg, in het hartje van Grensstad. Het is dat ene gebouw met een hoge, dubbele deur waar twee kleine ramen van rookglas insteken. De Donderklif was eerst: een herberg op een modderig kruispunt waar boeren en handelaars elkaar vonden voor een babbel en een goed glas bier. 
Dan kwam de molen in de buurt.
Enkele slimmeriken vonden het leuk om naast een herberg te wonen. Die werden gevolgd door een smid, misschien een bakker en zo groeide Grensstad langzaam rond De Donderklif.
De herberg dankt zijn naam aan een woeste, allesverslindende, metershoge waterval waar de Zilverbeek de diepte in stort. 

De Donderklif wordt al eeuwen uitgebaat door dezelfde familie: ze gaat van vader op dochter, van moeder op zoon, van broer naar broer, van tante terug naar dochter...
En nu is het de beurt aan Serafijn.
De Donderklif is vooral de plek waar mijn karakters elkaar ontmoeten. Al jaren, ze zijn er opgegroeid en ik bouwde hun leven rond de herberg...

Met vriendelijke groeten,
Ik.