Motyl.
Delikatny, pełen gracji. Kolorów. Lekki.
Żyje dwa dni, a i tak patrzy na nas z góry. Na nas. Na ludzi. Pełnych zawiści, zazdrości, nienawiści. Na egoistów.
Egoistów, którzy w tajemniczy sposób potrafią rozczulać się nad pięknem stworzenia tak nieuchwytnego. Czy to dlatego, że jest on na chwilę? Czy to dlatego, że widzimy jego piękno i zapominamy o swoim zniszczeniu? Czy dlatego, że też tak chcemy?
Zatracić się do reszty?
I żyć krótko?
Lecz szczęśliwie?
- JoinedJanuary 30, 2019
Sign up to join the largest storytelling community
or
Story by czystosc_motyla
- 1 Published Story

Zagubieni
1
0
1
Czego szukacie, Towarzysze? Czego oczekujecie? Czego się spodziewacie?
"Sama odpowiedz" - pomyślic...