dark_poet0101

Kanma gözlerimin buğusuna
          Durma git 
          Sakın geri dönme ama
          Sessizce çek kapımızı git
          
          Öyle dedim işte giderken
          Istemedim ki görmesin yıkılışımı
          Ağlamasın o da ben gibi yıllarca
          Istemedim dönmesini yalvararak
          
          Dönmedi hiç 
          Geceler eskittim onsuz aydınlıklarda
          Dönmedi 
          Beklediğimi de biliyordu aslında
          
          Bir küçük mutluluktu bizimkisi
          Çocuk kalbimde başlayan aşk
          Sığmadı koca yüreklerimize 
          Küçüktü sevdam onun gidişleri yanında
          
          Unutmak değildi bana olan
          Alıştım ona özlem duymaya
          Asıl buydu zaten can yakan
          Ölüme alıştık biz her an
          Hs

Geri versin seni bana
          Söyle onlara
          Nefesimi aldılar
          Yüreğimi geri versinler bana
          
          Mecburiyetim neye de böyle
          Her mevsim kor ateşlerde içim 
          Kime bu sitem kime bu isyan 
          Giden sensin ölen sensin yok olan benim

Karardı gece daha da çıkmaz
          Kör değil gözlerim 
          Kapandıkları derin uykudan uyanamaz
          Dudaklarımda adın ağlamak bir sana yakışmaz
          
          

Küçük elleri ellerimde değildi sanki
          Sanki avucumda yüreğini tutuyordum 
          Zaman durmuş ben yeşillerinde yanıyordum
          Titrek bir nefes çektim ciğerlerime
          Kendi nefesimde ölüyordum
          Gözleri bana dediğinde işte şimdi ölsem diyordum
          Tam da şu anda
          Sonra dünya karardı bir anda
          Kıkırtılar yerini çığlıklara bıraktı
          Yeşillerini aldı hayat gözlerimden 
          Beni yaktı onu yaktı
          Bizim bir sözümüz vardı
          Söz unutuldu kelimeler yutuldu
          Ay gibiydim ben geceye bakan
          Güneş gibiydi o güne dönen
          Ay güneşe tutuldu
          Dünya durdu

Kırgınım sana
          Gülüşlerimi aldın yanına
          Beni bana bırakıpta
          Düştün yollara
          
          Kızgınım sana
          Yarınlarımı aldın yanına
          Bir nefes bıraktın
          İçimde tutup da bırakamadığım
          
          Ne kaldı alacak
          Canımdan başka
          Şimdi kim güneşlere gölge olacak
          Sen yanımdan uzaklarda
          
          Umut değil bizimkisi
          Bir kabulleniş farklı lisanda
          O dönmeyecek yarına
          Kalp bunu bilerek şimdi nasıl atacak

Görüyormusun beni
          Gölgelerin arasındaki silik yüreğimi
          Aciz ve çaresiz beni bir görsen
          Anlarsın dünyaya bedel tuttuğum derdimi
          
          Bir başka acı şu içimdeki 
          Ne bıçak yarası ne de ateş yanığı
          Elini uzatsan tutarsın sende
          Onsuz yarım kalmış olan sevdamı
          
          Ne gören ne duyan var
          Çığlıklara gebe daldığım uykularımdan
          Ne bir uyandıran var
          Yazık ki yalnızlığıma mahkum tüm yarınlar

I have found Evans account 
          *clutches chest

Kaç gece geçti üstünden
          Rüzgarlarda dansımızdan, öpüşümüzden
          Kaç güneş battı,  gün doğdu
          Yüreğim üstünden geçen yüreğin üzerinden.   Darkpoet 

Ayazlarda kalmış ellerin 
          Soğuksun herkesten, tüm rüzgarlardan
          Benim bildiğim bir tek senin gerçeğin
          Sende yalansın tüm sahte doğrulardan

Biz günleri sayardık
          Gidenin ardından
          Sonra mevsimleri bile unuttuk
          Dönmeyeni beklerken farkında olmadan