Bir şeyler yazmam için illa ki büyük olayların yaşanması gerekmiyor hayatımda.
Bir tek söz, bir bakış, bile yetebiliyor duygularımı dillendirmeye. 
Şikayetçi miyim?
Elbette değil...
Aksine hoşuma gidiyor.Çünkü söz uçar yazı kalır diye düşünüyorum.     
Kendimi çok seviyorum. Hayatı seviyorum. Hayatımda ki insanları seviyorum.
Sevmediklerimi zaten görmediğim için yok sayıyorum. 
Görmek zorunda olup sevmediklerimi ise, seviyormuş gibi yapıp görmezden geliyorum. 
Ama ya beni sevenleri ne yapıyorum biliyor musunuz? 
Onlara canımı veriyorum.