Sesi benimkinden bile güçsüz çıkmıştı. Korku kokan sözcükleri benliğimi bir ayaz misali yakıp geçerken namluyu daha çok anlına bastırdım.
"Ölmek zorundasın."
Sol gözünden akan yaş dikkatimi çekmişti. Ağlamak değildi bu. Dilinden sarf edemediği sözcüklerin dışar vurumuydu. Neler barındırıyordu kim bilir o söz.
"Ölmek istiyorum."
Söylediği cesaret yüklü cümle tebessüm etmemi sağlarken konuştum.
"Başka şansın yok küçük."

https://www.tumblr.com/blog/siyahyildirim