Yorgunum ve ağrılar..kırıklarım var. Artık hiç iyi hissetmiyorum kendime gelmem gerekiyor.
Basarili olmam gereken bir sinav var.
Sonuna geldigimde aglamak istemiyorum artik gozlerim aciyor,ruhum daraliyor.
Kendime bunu yapamam daha fazla.
Herkes kendine iyi baksin.
Özgürlükte görüsmek uzere.
“O yıl on yedi yaşındaydım;
masadakilerin en genci ve söylediği şeyler en dinlenmeyen kişi ben olduğumdan, mümkün olan en az sözle çok fazla şey anlatma gibi bir alışkanlık edinmiştim...”