I have a classmate, may asawa at anak na siya. I consider her my sister, napakabait niya sakin, oo palagi niya kong inaasar, maharot siya at prangka siya magsalita, pero palagi naman niya kong tinutulungan sa skills laboratory namin, at kahit sa pag rereview ko kapag may exam kami. Sabi nya "ginagawa nya lang daw yun dahil ayaw nya kong bumagsak."
One day, nakita ko kung gano siya kapursigido maabot ang kurso namin. Kahit marami siyang pinagdadaanan, nagagawa pa rin nya kong tulungan kapag nahihirapan ako dahil ayaw nya daw akong bumagsak. Lalo akong nainspired at para ba kong nagkaroon ng motivation because of her, kaya baka iwanan ko muna panandalian ang writing journey ko, pero babalik rin naman ako kapag maluwag-luwag na ang schedules para maipagpatuloy ko ulit ang pagsusulat ko ng mga makabuluhang nobela. Keep safe guys.