emjeikim

Okay na ako. 
          Akala ko lang pala. Ang hirap pag bumabalik ung sakit at trauma. Kailan ba ako makakawala sa ganto??? Ang tagal na eh. Lagpas isang taon na. Ang hirap mo naman ipag tanggol self.. 

ikinasal ka na.. masaya ka na.. ano bang dapat kong ma feel? honestly? masakit pa din. sobra. expected ko na din naman un, siguro I'm just waiting sa confirmation na kasal ka na talaga. It's been what? 5 mos nung naghiwalay tayo sa mismong bday nya, 3 mos simula nung nawala ung baby natin, ang bilis lang sayo ng lahat pero ako parang naiwan pa din sa ere. may bigat pa din akong nararamdaman. nababawasan naman ung pain pero ung trauma? habang buhay ko ata tong dala dala. everyone's  telling me na may reason lahat kaya mo ako ginamit, sinaktan at hiniwalayan. Alam ko din un. Dumating na nga ako dun sa point na nagpa salamat ako kay God na nangyari un kasi hindi ko na un mararamdaman sa future. pero kapag mag isa na lang ako, dun pla mas feel ung sakit.. ang hirap ilagay sa isip ko na magiging okay din ako. Alam mo ba, iniisip ko din na ang tagal naman tumama ng karma sayo. Sorry. Ganto ung mga naiisip ko. Hindi mo lang alam kung pano mo ako winasak at sinira ng sobra. Halos mag pakamatay na ako mawala lang ung trauma at pain na meron ako. Okay ako sa harap ng ibang tao pero pag ako na lang nagbe break down ako ng bigla bigla. Hindi mo nga inasahan na pinalaya kita ng maayos di ba? Sabi ko nga sayo, do what makes you happy kahit ang sakit sakit na. Ang tagal nman nung 'Someday, tables will turn'.. kasi ang saya saya mo eh. Sana ako naman next.. Sana maging masaya na ako.  Sorry din, hindi kopa masasabi sayo na talagang masaya ako para sa inyo. Sana lang magpakatino ka na at wag mong gawin sa kanya ung ginawa mo sa akin. 

happy new ear self! be better.. fight lang ng fight. iwan mo na sa 2023 ung nangyari.. be happy. 

im here again.. not to vent out but to read stories. After almost a year magbabasa ulit ako. I can say na okay na okay na ako but im getting there.   wala na ung halos mamatay ako sa sobrang trauma at kakaiyak.. umiiyak pa din pero d na ganun. 

wala pang 1 week pero eto na naman ako.. super bigat ng feeling. iyak na naman..  grabe ung trauma ko.. feeling ko mababaliw ako. sana makalaya na ako sa ganto. pagod na pagod na ako.
          habang sila ang saya saya, nagre ready na sa kasal nila sa dec, ako eto.. iyak pa din. 
          Lord God, please po. ayaw ko na neto.. hirap na hirap na po ako.. 

finally, bumitaw na din ako. napagod na din ako.. umabot na ako sa limit ko. thank you Lord. Grabe ung ginawa nila sakin.. pero tama na to. 
          
          Nagpa tattoo ako.. to remind me na there's more to life. ibang tao na ako.mas matigas na.. 

ayokong mag post ng anything about sa nararamdaman ko.. kasi wala naman silang pakialam. pero gusto kong malaman nila ung pain na meron ako 

ang unfair nila. bakit ako ung sinaktan pero ako ung malungkot. bat ganun? bat lahat ng gawin nila nag ti trigger sa trauma ko. tang ina. kelan ba ako makakawala sa ganto? 

wth.. eto na naman ako..
          never thought na iiyak na naman ako. supposed to be ninang ako ng pamangkin nya pero ending d ako kinuha because of him. wala lang. naawa lang ako sa sarili ko kasi na feel kong super sira na ung friendship namin dhil sa kuya nya. lahat ng tao alam na ninang ako pero in the end nganga. hahaha bahala na sila  let the karma deal with them. pareho lang silang magkapatid

i miss you..