İçimde ki ölü hayallerin cesetleri çürüyor.
Kokusu zihnime karışıyor mürekkep oluyor.
Mürekkep; aklımdan kalbime düşmeden satırlarıma düşüyor.
Kirli sayfalarımın, kanlı çizgilerinin üzerinde can buluyor.

Hayallerim satırların üzerinde ki kana karışıyor.
Çiçek açıyor.
Suluyorum.
Bir süre sonra kanım zehir oluyor çiçek açan hayallerim çürüyor.
Çürüyoruz...

Satırlar, yazılar, yaşamışlıklar kalıyor kirli sayfalarda...

E.N.S...





Anlar çoğu zaman anılaşıyor.