Imm.İlk olarak nereden başlasam bilmiyorum.Bu mesajı hiç kısa kesmeye niyetim yok.Yani uzun uzun yazacağım.Okumak ise sana kalmış ben olsam çok uzun der geçerim.Öncelikle ben sana inanarak hikayemi yazmaya başladım.Senin hikayen benim ilham kaynağım oldu.Ben sana teşekkür etmek istiyorum.Senin sayende bir hikayem oldu ve milyonlarca okuyucum olmasada okuyucularım var.Hep merak etmiştim senin gibi olmak,insanların ilham kaynağı olmak,insanlara cesaret vermek nasıl bir şeydir diye.Hiç kimse senin kadar olamasada bende kendi çapımda yükseldim.Şimdi arkadaşlarım beni konuşuyor.İnsanlar beni örnek alıyor.Bu duygu çok özel.Hmm hatırlıyorumda bir keresinde uzun ve psikolojiyi iyi yana çeviren,insana güven veren bir bölüm yazmıştın.O gün o bölümden aldığım enerjiyle -artık nasıl mükemmel bir enerji ise- ağlamıştım.Yani bu ağlamak üzüntüden değildi.Kendime güvenim gelmişti ve bu harika bir histi.Bunu bana sen yaşattığın için ağlamıştım.Mutluluktan yani :) Şimdi hmm tekrardan bu duyguyu bana yaşattığın için teşekkür ederim.Sen insanları mutlu etmekle,insanlara güven vermekte,insanları anlayabilmekte mükemmel birisin.Aslında senin her özelliğin,her şeyin mükemmel.İyiki seni tanımışım yani işte anlarsın.Seni görmedim fakat içimde hissettim ben.Seni seviyorum Esra.İyiki varsın idolüm <3