definately not going to heaven

Ένα μεγάλο χρονιά πολλά σε όλες εμάς, τις γυναίκες. Ένα λίγο μεγαλύτερο σε αυτές τις ζωής μου, στην προσεχώς που παλεύει με τον εαυτό της και προσπαθεί να γίνει και εκείνη μέρος της. Ένα ακόμη μεγαλύτερο σε όλες εκείνες που πάλεψαν, θυσιάστηκαν, ανακάλυψαν, εφηύραν, αντιστάθηκαν, μίλησαν. Σε όλες αυτές που μας άλλαξαν τον κόσμο.
          
          Χρόνια μας Πολλά, 
          ας συνεχίσουμε να παλεύουμε μέχρι και η τελευταία από εμάς να έχει την ελευθερία της, όποια και είναι αυτή για την κάθε μία. 

TV SHOW RECOMMENDATION ALERT!!
          
          Αποφάσισα λοιπόν να δω το The Haunting of Bly Manor. Την τελείωσα όλη μέσα σε μία μέρα με μια μεγάλη σακούλα πατατάκια, ένα δίλιτρο τσάι, μια κουβέρτα και την κατάθλιψή μου.
          
          Δεν θα πω ψέματα, δεν είχα καμία προσδοκία για την σειρά και την ξεκίνησα μόνο και μόνο επειδή πρωταγωνιστούσε η Victoria Pedretti, την οποία θαυμάζω ως ηθοποιό μετά την ερμηνεία της στο You.
          
          ΕΝΘΟΥΣΙΆΣΤΗΚΑ ΆΠΕΙΡΑ. Μου άρεσε ιδιαίτερα το γεγονός ότι δεν ήταν κλασσικό θρίλερ με αίματα και πράξεις που δεν βγάζουν με τίποτα νόημα. Εντάξει, το τελευταίο στο περίπου ή τουλάχιστον τις περισσότερες φορές. 
          
          Είναι από αυτές τις σειρές που δεν βγάζουν κανένα νόημα στην αρχή, αλλά όλα έρχονται και δένουν υπέροχα στο τέλος και με έκαναν να φωνάζω: "ΤΙ ΕΝΝΟΕΊΣ ΤΕΛΕΊΩΣΕ; ΘΈΛΩ ΚΑΙ ΆΛΛΟ!"
          
          Είναι μια ιστορία φαντασμάτων, ανατριχιαστική, αγωνιώδης, μυστηρίου που σίγουρα θα πρότεινα σε κάποιον. Θέλει μόνο να προσέχεις λίγο, για να μην χαθείς στις αναπηδήσεις παρελθόν-παρόν. Ήδη πρίζω μια φίλη μου να το αρχίσει, αλλά εκείνη είναι όντως σοβαρή φοιτήτρια.
          
          Η ιστορία είναι μιας νταντάς, κουβερνάντας ποτέ δεν κατάλαβα ποια είναι η μετάφραση στα ελληνικά από την Αμερική η οποία προσλήφθηκε να φροντίσει δυο παιδιά, τον Μάιλς και την Φλόρα  στην έπαυλη Μπλάι ορφανά από μητέρα και πατέρα. Εκεί θα συναντήσει την οικιακή βοηθό Χάνα, τον μάγειρα Όουεν και την κηπουρό Τζέιμι. Γρήγορα όμως καταλαβαίνει ότι κάτι δεν πάει καλά.
          
          Μπόνους λόγος που το είδα: wlw represantantion.
          
          Τελικό συμπέρασμα: ΔΕΊΤΕ ΤΗΝ.
          
          Βαθμολογία μου: 8,4/10

Είναι οι φάσεις που λόγω κακής εμπειρίας με σχέση με άντρα, αναρωτιέμαι μήπως είμαι λεσβία, αλλά μετά βλέπω χορευτές και είμαι σε φάση:
          "Nope, 100% bi."
          
          Και ποιοι μου την πέφτουν εμένα; Ψωνισμένα ντούκια που φλεξάρουν τα λεφτά του μπαμπά.
          
          Κοριτσάρες αγάπες μου, ελάτε πάρτε με από εδώ.

Εν μέσω της δεύτερης καραντίνας, που με χτύπησε χειρότερα, και μιας απέραντης θλίψης αποφάσισα να επιστρέψω στο tumblr. 
          cringe? όλα τα social media είναι.
          
          account name: supremebanshee (έπρεπε να το κάνω ethicalbastard και εκείνο, αλλά είναι παλιό. δεν το σκέφτηκα τότε.)

Ρε παίδες, ειλικρινά τώρα κάντε ένα κομπλιμέντο. Γιατί να είναι ταμπού και ύποπτο αυτό το πράγμα; Γιατί ας πούμε έπρεπε να μάθω από μια τύπισσα που σιχαίνομαι ότι έχω το ωραίο εκκεντρικό ούρμπαν στιλ. BITCH παλεύω για αυτό πόσα χρόνια. 
          
          ΠΟΥ ΕΊΝΑΙ ΤΑ ΚΟΜΠΛΙΜΈΝΤΑ ΜΟΥ; Πρώην, φίλοι και μαλάκες που λέτε στην κολλητή μου ότι σας έχει πέσει το σαγόνι μόλις με γνωρίσετε(δεν ξέρω γιατί πραγματικά. Είμαι ένα σόλιντ 6-6,5 άντε 7 στις καλές μέρες), αλλά σιγά μην στείλετε μήνυμα εσάς κοιτάω.

Σήμερα ήταν μια καλή μέρα.
          Σήμερα κερδίσαμε μια μάχη.
          Δικαιοσύνη.
          
          7/10/2020

Προς όλους τους καλλιτέχνες που πουλάνε μούρη ότι κάνουν αυτό που γουστάρουν σε εμάς που διαλέξαμε ένα πιο "συμβατό" επάγγελμα.
          
          Δεν έχουμε όλοι την τύχη σας.
          Δεν έχουμε όλοι γονείς που να μας στηρίζουν σε όλα.
          Δεν έχουμε όλοι λεφτά.
          Δεν έχουμε όλοι γεννηθεί στο ίδιο μέρος.
          Δεν είμαστε όλοι συμβατικά όμορφοι.
          
          Κατεβείτε από το καλάμι που έχετε καβαλήσει, γιατί το παιδί στην σχολή μου παίζει Λόρκα και σε κάνει να τον ερωτεύεσαι όποιος και αν είσαι, η κοπελίτσα στις Βαλκανικές Σπουδές έβγαζε κομμάτια στο πιάνο για τους αγαπημένους της, μελωδίες μαγικές. Το αγόρι στους Μηχανολόγους σιγοτραγουδάει καθώς κάνει το σχέδιο προκαλώντας ζήλια, μέχρι και στα αηδόνια.  Το κορίτσι στο Χημικό, γράφει σενάρια που σε συγκινούν μονάχα με μια ανάγνωσή τους και ο τυπάς στις Τεχνολογίες Τροφίμων τραβούσε τα βλέμματα όλων στις παραστάσεις σύγχρονου χορού.
          
          Μην πληγώνεται και άλλο τα χαμένα ταλέντα. Δείξτε σεβασμό σε ανθρώπους που δεν τους δόθηκε η ευκαιρία και συνεχίστε την ζωή σας. Δεν ήταν το γεγονός ότι δεν προσπάθησαν, είναι το γεγονός πως αν το έκαναν, θα ρίσκαραν τα πάντα.

Νέο Κεφάλαιο Chaotic και σιγά σιγά που αρχίζει και η ρουτίνα θα καταφέρω να μπω σε ένα πρόγραμμα.
          
          https://www.wattpad.com/story/232093638

"Ευτυχία" (2019)
          «Εγώ την ζωή μου την περπάτησα, όπως ήθελα.»
          
          Πρόκειται για μια ταινία βασισμένη στην ζωή της στιχουργού Ευτυχία Παπαγιανοπούλου. Από το ταξίδι της στην Ελλάδα με την μάνα και τις δυο της κόρες μέχρι την βράβευσή της. Βλέπουμε την ζωή που πέρασε, η πρώτη Ελληνίδα στιχουργός που δεν δίνει δεκάρα για τίποτα και νιώθει, ερωτεύεται, πονάει. Χαρτιά, τσιγάρο, θράσος μερικά πράγματα που δεν αρμόζουν σε μια γυναίκα, αλλά η Ευτυχία τα είχε όλα.
          
          Δεν έχω να πω πολλά για αυτή την ταινία, μόνο να ευχαριστήσω τον εαυτό μου που δεν την είδα με παρέα. Δεν ξέρω αν θα μπορέσω να την δω ξανά σύντομα αν και θέλω πάρα πολύ. Ήταν ένα αριστούργημα και μιλάω ειλικρινά όταν λέω πως δεν έχω κλάψει τόσο πολύ σε ταινία.
          
          Η Καραμπέτη και η Γκουλιώνη έκαναν εκπληκτική δουλειά ενσαρκώνοντας τον ρόλο της Ευτυχίας. Πολύ καλά γραμμένη, σκηνοθετημένη, γυρισμένη, μονταρισμένη. Δεν έχω να προσάψω τίποτα το αρνητικό. Είναι ένα δείγμα του καλού ελληνικού κινηματογράφου και όχι του σάπιου που στηρίζεται σε σαχλές κωμωδίες.
          
          Δεν είχα σκοπό να την δω ακόμα, αλλά δυο αρνητικά σχόλια με παρακίνησαν και έχω να πω πως το  "κρίντζαρα, σιγά την ηλικιωμένη μάνα της έχασε" χαρακτηρίζει τους ανθρώπους που δεν πρέπει να βλέπουν τέτοιου είδους ταινίες. Οι λέξεις "ψευτοκουλτούρα" και "βαρετή" δεν της ταιριάζουν.  
          
          Μια ταινία γεμάτη συγκίνηση, για την πρώτη Ελληνίδα στιχουργό. ΔΕΊΤΕ ΤΗΝ. 
          
          https://www.youtube.com/watch?v=986_9-ki12w

Γεωργία Σανδή. Μια γυναίκα υπόδειγμα για εμένα, μεταξύ άλλων. Ξεχώρισε ανάμεσα στον ανδροκρατούμενο λογοτεχνικό χώρο της πατριαρχικής Γαλλίας του 1800'.  Έλεγε αλήθειες και αγνόησε την έλλειψη ισότητας, έγραψε και κέρδισε τον θαυμασμό -μεταξύ άλλων- του Βίκτωρ Ουγκό.
          
          https://www.mixanitouxronou.gr/georgia-sandi-h-gynaika-syggrafeas-poy-espase-to-katestimeno/