ama açelya benim pencerelerim soğuk binaların ruhsuz duvarlarına açılırken, senin pencere önünden çiçekler ve kuşlar eksik olmazdı. şimdi nasıl kendine harabe dersin pencerenin önündeki çiçekler bile solmamışken ve hâlâ kuşlar senin için şarkı söylerken.