Öncelikle bizi çok kutlarım. Çıktığımız bu yolda koca bir yılı geride bıraktık sevgili yazarım. Kolay olmadı ve olmayacak, bazı sahneleri yazarken çok ağladık ve daha da ağlayacağız.
Sabırla çok iyi yerlere geleceğimize eminim. Umarım bir kaç yıl sonra kendi imza günümüz için bu kadar heyecanlı oluruz.
Sevgili Flekscity bu gün bir yaşına doldun, bizim evimiz oldun, bizi hep dinledin ve içimizi dökmemize yardımcı oldun. Sen bizi bize yansıttın, belki de kendimize bile söyleyemediğimizi senin sayende bütün dünyaya söyledik.
Sevgili Alyson (Esmeralda) ve Emir (Gabriel). Yazmaya başlamadan önce yazarların kitaplarına kendi çocukları gibi davrandıklarını duyduğumda şaşırırdım, insan yazdığı karakterleri çocukları gibi görebilir mi ki? Ve sizin sayenizde anladım: siz bizim canımızın bir parçası haline gelmişsiniz.
Bir yerde okumuştum beynimiz kitap karakterlerinin gerçekte var olduklarını düşünürmüş, bir yerde onların gerçekten de yaşadıklarını sanırmış. Ne garip bildiğimiz şeyi bilmiyoruz sanki, anlıyoruz ama anlayamıyoruz ve biz bile bunun farkında değiliz...
Bazen sizin kaderinizi biz yazıyormuşuz gibi hissediyorum ( aslında öyle) ve bu beni bitiriyor.
Sevgili Emir, sana bunu yaptığım için çok üzgünüm, inanirmisiniz bilmiyorum ama ben o satırları yazarken çok ağladım. Neyse özür dilerim ama herkese bir kadının tek başına ne kadar güçlü olduğunu göstermek istedik.
Sevgili yazarım bu yola benim ile çıktığın için teşekkür ederim, zorlukları birlikte aştığımız için de. Iyi varsın, iyi ki birlikte varız, iyi ki bu yola çıkmışız. İlk senemiz kutlu olsun...
Wattpad Thank you very much for supporting us
