forvera

güzel okurlarım canım arkadaşlarım, 
          	
          	ne kadar özlemişim buraya bir şeyler karalamayı. haftalar sonra uygulamaya girip ne var ne yok diye bakınırken mecranın içinde kayboldum. sonra "çok özlemişsin kabul et" diye kendimle bir konuştum ve yine burayı bu kadar boşlamanın hayıflanmasına giriştim. yazmayı her şeyden çok istiyorum ama o kadar yoğun çalışıyorum ki kendimi unuttuğum yemeyi unuttuğum uyumaya sıkça zaman bulamadığım zamanların içindeyim. yoğun bakım yatıp kalktığım yer oldu evimi dahi unutturdu. durum buyken hastalardan ve işten zaman bulup "evet kafamı topladım şimdi yazabilirim" demek pek mümkün olmuyor. aklıma gelirsek o hala burda kalbim gibi. döneyim istiyorum temelli, beni buraya bağlayan bir kurgu yazayım hem de yazarken magoa lbm ve f&f'te olduğu gibi bir güleyim bir ağlayayım onların evreninde gerçek dünyayı unutayım diyorum ama gerçek dünya malesef unutamayacağım kadar sorumluluk yükledi bana. güzel dilekleriniz ve dualarınızda lütfen beni unutmayın. bir bakmışsınız eski günlerdeki gibi tekrar buluşmuşuz buralarda. 
          	
          	sevgilerle, vera

fixonme

sana sımsıcak sıkı sıkıya sarılıyorum(z) burdan, umarım yardımcı olmuştur. lütfen kendine daha iyi bakmaya çalış, seni gerçekten seviyoruz♡♡♡
Reply

Starmy143

O kadar iyi bir yazarsın ki beklenirsin. O yüzden hayıflanma hiç, mutlu ve sağlıklı kalmaya bak sen. 
Reply

_zhrhn_

Vera :(( ne kadar özlemişim seni :(( kendine iyi bak seni seviyoruz❤️
Reply

wiseferrot48

sevgili vera..
          
          Az önce magoa'yı bitirdim. Başlarda o kadar kaptırmamıştım kendimi ancak iki günde bitti bu kitap. Profesör ile o kadar benzer yanlarımız var ki. Bileklerim belki temiz değil yeteri kadar belki ellerim de beyaz değil pek ancak suikastçim yanımda ve onları kovacak değil mi? Gülüyorum şimdi ancak gülmek nedir unutmuşum gibi. Kalbim hopluyor, hızlanıyor ve kasılıyor. Ellerimi kulaklarımı kapatmak için kullanmaktan kendimi alıkoyamıyorum çünkü seo ve ho belki de benim kafamın içinde de kendine yer buluyor. Hayır şizofreni değil bu, takip edilme hissi ya da benzer şeyler de değil işte. Sadece bir yerlerde profesör ruhuma derman oluyor. Suikastçim var diyorum benimde ama suikastçim susturamıyor bileklerimdeki kana susamış mavi damarları. Ah.. sevgili profesör belki bir kurguda ana karakter olsan da o kadar mutlu ettin ki beni. Finaldeki yazı ve daha nice anlar. Bende küçük bir hediye olarak bunu hazırlamak istedim.
          
          https://open.spotify.com/playlist/2T8bmce5BaXNiHejJcQAI2?si=Y4veIp_MTAKpsmbC9ua1yw&pi=AvsyQi1bT1WOZ
          
          Umarım her magoa aklınıza geldiğinde hazırladığım küçük çalma listesine bakarak profesör ve suikastçimi hatırlarsınız. 
          
          m

leywoosan

Magoa'nın sonu bana girdi amk gece gece ağlamamak için zor tuttum kendimi o kadar iyiydi ki başta 1-2 haftada bir, bir bölüm okuyorken 3-5 günde hemen bitirdim o kadar bölümü. Normalde angst ficler okumam sevmem de ne yalan söyleyeyim kendi hayatımda her ne kadar şükür etsem de 4/4'lük değil bu yüzden bir de eğlenmek için girdiğim ficlerde ağlamak istemem ama ilk defa bir ficte iyi ki böyle bir son dedim. Öncelikle kitapta anlatılmak istenen ve ithaf ettiğin insanlar çok özeller fic o kadar ince ve detaylı yazılmış ki sanki hepsini 1-2 günde yazmış gibisin asla kopma yok her bölüm ayrı ağzım açık okudum bazen heyecandan yerimde duramadim çoğu zaman ağladım gerçekten ağladım. Kitabın sonunda gözlerinizden öpebilsem demişsin öpmeliydin!! Şu an 26 yaşında olduğunu ve ya olacağını tahmin ediyorum. Çok teşekkür ederim böyle bir fic yazdığın için farkındalık oluşturup bir yandan da woosan aşkını bize izlettiğin için. İlk günden bu yana arkadaşlarıma şöyle bir fic var film olsa izlerim kitabı çıksın nolurr yalvarışlarımın ardından şimdi fic bitti sanki dünyamdan bir şeyler eksildi. O fici okumaya bir daha cesaret edemem net diyeyim. Ama bildiğim bir şey daha var ki aşırı güzel yazılmış ve konusu gerçek hayattan esinlenen orijinal bir kitaptı. Ellerine, kalemine sağlık. Çok teşekkür ederim böyle bir kitap yazdığın için dilerim her zaman yüzün güler ve hayatın yolunda gider, sağlıcakla kal..

e100lls

Magoa beni o kadar derinden etkilediki bunu nasil anlaticagimi bile bilemiyorum bunun her ne kadar bir kurgu oldugunu bilsemde icimdeki o duygu tarif edilemez gercekten neredeyse her bolumde aglamis olsamda tesekkür ederim yazar..

forvera

güzel okurlarım canım arkadaşlarım, 
          
          ne kadar özlemişim buraya bir şeyler karalamayı. haftalar sonra uygulamaya girip ne var ne yok diye bakınırken mecranın içinde kayboldum. sonra "çok özlemişsin kabul et" diye kendimle bir konuştum ve yine burayı bu kadar boşlamanın hayıflanmasına giriştim. yazmayı her şeyden çok istiyorum ama o kadar yoğun çalışıyorum ki kendimi unuttuğum yemeyi unuttuğum uyumaya sıkça zaman bulamadığım zamanların içindeyim. yoğun bakım yatıp kalktığım yer oldu evimi dahi unutturdu. durum buyken hastalardan ve işten zaman bulup "evet kafamı topladım şimdi yazabilirim" demek pek mümkün olmuyor. aklıma gelirsek o hala burda kalbim gibi. döneyim istiyorum temelli, beni buraya bağlayan bir kurgu yazayım hem de yazarken magoa lbm ve f&f'te olduğu gibi bir güleyim bir ağlayayım onların evreninde gerçek dünyayı unutayım diyorum ama gerçek dünya malesef unutamayacağım kadar sorumluluk yükledi bana. güzel dilekleriniz ve dualarınızda lütfen beni unutmayın. bir bakmışsınız eski günlerdeki gibi tekrar buluşmuşuz buralarda. 
          
          sevgilerle, vera

fixonme

sana sımsıcak sıkı sıkıya sarılıyorum(z) burdan, umarım yardımcı olmuştur. lütfen kendine daha iyi bakmaya çalış, seni gerçekten seviyoruz♡♡♡
Reply

Starmy143

O kadar iyi bir yazarsın ki beklenirsin. O yüzden hayıflanma hiç, mutlu ve sağlıklı kalmaya bak sen. 
Reply

_zhrhn_

Vera :(( ne kadar özlemişim seni :(( kendine iyi bak seni seviyoruz❤️
Reply

forvera

fag&flaster 70k olmuş. vay bee nerden nereye, okuyan beğenen öneren herkese teşekkürler. psikolojisi bozulan arkadaşlar için de özür dilerim psikiyatri ücretlerinizi karşılayamam ama sıkıntınız olursa gelin dinleyeyim <3

donotwannawrite

@forvera çok garip bir duygu bu, bir yandan ergenin teki gibi davranıp kurduğum tüm intahar planlarıni gözden geçirirken bir yandan benin gibi olan insanlarla benim gibi olan insanların hikâyesini okumak...Iyi ki varsınız, iyi ki varız bugün, bu saniye de bana yaşama sevinci olduğunuz için teşekkür ederim, hep var ol Vera, hep var olalim :))
Reply

happyhimeri

ikisini de yeni bitirdim... gerçekten boşlukta hissediyorum. kendi derdimi unuttum woosana üzülüyorum şuan. ikisini arka arkaya okumak iyi bir fikir değildi sanırım :') 
Reply

bsydrease

@forvera Gerçekten şaka bir yana bütün kurgularını dönüp dolaşıp tekrar tekrar okuyorum. Angst beni pek etkilemez normalde ve bu özelliği, dayanıklılığı sevmiyorum aslında. Kitap içerisine ne kadar girersem gireyim olmuyor. Ancak kaleminle tanıştığımdan beri, üzücü yahut gülümseten her şeye farklı açıdan bakmayı öğrendim. Söylemesi zor, döktüğüm birkaç damla gözyaşı saklandı, satırlarında bulmuş bulundu evlerini. Ne dersen de, acemice desen bile kalemine hayran olmaya devam edeceğim. Asıl ben minnettarım kendi namıma, bu güzel satırlarına. 
Reply

JelioTiny

Magoa'yı okumaya asla cesaret edemiyorum ʕ→ᴥ← ʔ

e100lls

@forvera magoayi okumak cok cok daha zorduuu
Reply

betfibbhanpcy

Aynen oyle f&f cok baska bir sey
Reply

JelioTiny

Bunu bilmek şuan beni çok mutlu etti ಥ‿ಥ 
Reply