Azat kutudan çıkan minik patiği avuçlarımın içine bıraktı.
“Bak Karagözlüm… daha nefes bile almıyor ama ben onun ayaklarını düşlüyorum.”
Sımsıkı sarıldım ona. İçim hem korkuyla hem mutlulukla doluydu.
“Azat, ya olmazsa? Ya elimizden alınırsa?”
Çenemi elleriyle kaldırdı, gözlerime baktı.
“Olacak. Sen benim dualarımsın, o da bizim mucizemiz. Allah bize verdiyse, emanetini de korur. Sen korkma.”
Gözyaşlarım yanaklarımdan süzüldü, dudaklarımı alnıma kondurdu.
“Ben daha fazla hayal kurmaya korkuyorum…” dedim fısıltıyla.
Kulağıma eğildi, sesi titrek ama kararlıydı:
“Ben hayal kurmadan yaşayamam Rojin. Çünkü seninle kurduğum her hayal, bana nefes oluyor.”
O an içimden geçen tek şey, bu adama bir ömür sarılmak, onunla aynı düşte kaybolmaktı.
EVVVETTTTTT ARKADAŞLAR YENİ BÖLÜMDEN KESİTLERLE GELDİM .
BİR SUREDİR BU KİTAP İCİN COK UĞRAŞIYORUM EMEK SARFEDİYORUM BAZEN DEFALARCA YAZİP SİLİYORUM TAMAMEN HAYAL ÜRÜNÜ DEĞİL BİRCOK KİSMİ GERÇEK HAYATTA YAŞANAN OLAYLARDAN ESİNLENEREK YAZİLDİ AMA MOTİVE KAYNAGİM OLAN YORUMLARİNİZ VE TAKİP YOK . BEN SİZLERLE MOTİVE OLUP DAHA DA İLHAM ALARAK YAZİYORUM BOLUMLERİ BOL BOL YORUM YAPMAYİ UNUTMAYİN LUTFEN Q