Sevgili Dost; Yorgun, bitkin ve çaresizim. Uzat o pamuktan da yumuşak, gülden de narin ellerini. Dokun sıkıntılarıma, tuz buz olsunlar.

Ve bu yorgun bu hüzünlü yüreği, benim değilmiş gibi hiç kimse görmeden, şöyle bir yol kenarına bıraksam.

Ne kadar uyursan uyu geçmez. Beden yorgunluğu değil çünkü bu, kalp yorgunluğu. Tek bir duyguyu daha barındıramayacak kadar yorgunum.

Yorgunum. Tek istediğim yüzümü kucağına koymak. Başımın üzerinde dolaşan elini hissetmek ve sonsuza dek öyle kalmak.

Bir kelimeden binlerce anlam çıkardığım günler oldu, yazılan cümleleri görmezden geldiğim günlerde. İnsanlara inanmaya çalışmaktan yoruldum.